Om acht uur vertrekken we naar het station. We zijn meer dan op tijd voor de trein van 9u25. De treinen die passeren zitten behoorlijk volgepropt.
Als ik dan hoor dat we derde klasse rijden, valt mijn frank. Wij gaan ook zo als sardienen in een doosje zitten. Ik dacht nog effe dat het een rustige treinreis zou worden, comfortabele stoelen, wat buiten kijken. Helaas, voor 60 roepies ( = 0,45 euro) kan je dat niet verwachten.
Stiptheid daarentegen… je kan er bijna je klok op gelijk zetten. De trein is hier stipt op tijd. Daar kan de NMBS nog iets van leren. 😀🤓En dan kan het wringen beginnen. Mahendra neemt ons mee naar een van de wagons. Die zit eigenlijk al vol, maar we worden er toch nog bij geduwd. Een deel van de groep geraakt niet meer op, of hebben geen zin om in zin overvolle trein te gaan zitten. Nu ja, zitten zit er niet in 😬
Als iedereen er in geduwd is, zijn we op weg voor een drie uur durende treinreis.
Het wordt toch een beetje een ontgoocheling. Alles staat zo vol dat je eigenlijk niet buiten kan kijken. Je geraakt gewoon niet gebukt. We zitten dan ook nog eens in een wagon met een familie van 26. En zij stappen pas uit na ons. Dus heel veel zitplaatsen komen er niet vrij. We kunnen uiteindelijk wel een randje van 10cm versieren, maar veel meer komen we niet aan toe. Eigenlijk is er al geen 5cm plaats, maar het ventje dat pinda’s verkoopt, vindt toch dat hij er door moet. En doet alles om er ook door te geraken. Het is echt warm op die trein, ondanks dat er geen ramen in staan. Maar een van de laatste stations voor ons eindpunt, worden er nog een hele hoop mensen in onze wagon geduwd. De plaats die we net een beetje vergaard hadden, zijn we nu meer dan kwijt. Ik ben blij als we na 4 uur eindelijk de trein af mogen. Het was niet wat ik er me had van voorgesteld.
Rond half twee komen we dan aan in Ella. De rest van de groep is daar al effe toegekomen met de bus. Nu hebben we effe tijd om te lunchen en dan rijden we door naar de kampplaats. Ik ben niet 100% vandaag, misschien te weinig gedronken.
De bus zet ons af op een bepaald punt waar hij niet meer verder kan. Van hieruit is het 2km in srilankeese km (stuk langer dus) tot aan de kampplaats. Daar toegekomen staan er toch een hele hoop tenten. Normaal moeten we hier een tent delen, maar gelukkig zijn er voldoende tenten. Dus iedereen die voor een kamer alleen heeft geboekt, heeft ook zijn eigen tent. Daar ben ik absoluut niet rouwig om.
We hebben ook luxe, want de wc is geen gat in de grond, maar een gewone wc. Er zijn ook douches aanwezig. Iedereen loopt nog wat rond, dus ik haast me in de douche. Helaas is dit wel camping temperatuur: ijs koud dus. Ik hou het dan maar bij een kattenwasje. Op zich doet het wel deugd.
Het eten wordt pas om half acht opgediend. Heb echt geen zin om te eten, dus ik trek me terug in mijn tent. Slaapzak in en een poging doen om een iets of wat fijne houding te vinden. Het zijn geen velletjes van matrassen, maar mega dik zou ik ze nu ook niet noemen. 🤔Nog even wat Netflix kijken, en dan hopen op een goeie nacht. Morgen gaan we wandelen door de theeplantages.