RSS

Categorie archief: 2008 – India – Nepal

Het is weer voorbij :-(

27 okt
INDIA & NEPAL 2008
Voor de laatste dag mogen we uitslapen. Rond 8.30u komen we uit ons bed. De rugzak maken en dan is er nog tijd om te gaan ontbijten in de German Backery. Ik verwacht zo goed als heel de groep op het terras, maar enkel Yvon zit er. Ons laatste ontbijt op het terras. We zijn vroeg genoeg, dus er zijn nog chocolade croissants. We nemen er dan ook nog maar mee voor deze voormiddag. Nog even snel onder de douche (weer koud water  ) Om 11.30u (7.30u Belgische tijd) vertrekken we naar de luchthaven. Yvon geraakt mee het luchthavengebouw binnen en dus kunnen we een groeps check in doen. Het duurt een tijdje voor het in orde is. Dan is de tijd van afscheid aangebroken. Yvon blijft in Kathmandu. Eerst door de paspoort controle en voor dat het we het goed en wel beseffen, zijn we door de gate, en is er niks van winkels of café’s meer. Tot zover het verbrassen van ons laatste Nepalees geld. Gelukkig is het niet zo veel waard. Het wachten duurt hier niet zo lang en om iets na 14uur mogen we boarden. Aan de trap van het vliegtuig word je nog eens gefouilleerd en de zak nog eens doorzocht. Zo’n security, maar een fles water mag je wel meenemen. Snappen wie snappen kan!!! Het vliegtuig zit absoluut niet vol en dus kunnen we zitten waar we willen. We moeten aan de rechterzijde zitten om een glimp van de Himalaya op te vangen. Gelukkig zijn er nog 2 plaatsen aan het raam vrij. En ja hoor, ondanks dat het behoorlijk bewolkt is, zien we toch een aantal besneeuwde toppen uitsteken. Bangelijk!!! Je moet niet vragen wat een effect het geeft als er geen bewolking is. We moeten zeker nog eens terug om dit spektalel te aanschouwen. Ja liesbet, we gaan terug!!
Rond 16.30 u komen we aan in Delhi. Gelukkig is hier weer overal airco, want het is hier alweer 33° graden en drukkend warm. Hier moeten we nu 9 uur zien door te komen. Waar we normaal moeten wachten, zit het vol met pakistanen of zo. Er zijn een aantal vluchten gecanceld dus daar is niet zo veel plaats meer. We kunnen boven in de lounge gaan zitten. Goed plan!! Tot dat we de prijs horen om daar te mogen zitten. 40 dollar per persoon. Er zit wel drank en eten bij in . Nu ja eten, snacks. Er wordt stevig onderhandeld en uiteindelijk betalen we elk 20 dollar om er te zitten tot 22u. Dan moeten we nog 4 uur ergens anders wachten maar we kunnen toch een tijdje in zetels zitten. De tijd kruipt langzaam voorbij. En het wordt daar kouder en kouder. Na 4 uur moeten we daar buiten. Ondertussen is de bagage boven water gekomen en hebben we dus eindelijk onze ticketten. Christine heeft een rechtstreekse en vroegere vlucht, dus nemen we afscheid. Nog wat rondhangen en poging doen om wakker te blijven. Eindelijk kunnen we inchecken. Nog wat tax free shoppen en dan kunnen we boarden. Onze plaatsen liggen weer mijlen van elkaar weg, maar met wat bereidwilligheid van enkele medepassagiers kunnen we toch naast elkaar zitten. Ze komen nog rond met walgelijk eten en dan gaat het licht uit en komt Amsterdam beetje bij beetje dichterbij.
Redelijk op tijd landen we in Heathrow. We moeten opnieuw van Terminal 5 naar Terminal 4. En daar kunnen we opnieuw beginnen wachten. Weer 4 uur zien door te brengen. De tijd kruipt ook hier weer schandalig traag vooruit. Een half uur voor vertrek kennen we enkel de gate en kunnen we boarden. Iedereen is mooi op tijd behalve 1 persoon. Daar moeten we dus op wachten. ZOlang zelfs dat de bagage weer moet afgeladen worden. Allemaal zonde van de tijd. Uiteindelijk staan we nog bijna een uur stil op de vertrekbaan. Er staat ergens iets in brand met een cue van vliegtuigen tot het gevolg. De piloot doet echter zijn best om de verloren in te halen want we zijn nog niet boven en we gaan alweer dalen. Vertekken met regen in Londen en toekomen met het zonnetje in Amsterdam. Prachtig!!!  De douane gaat vrij vlot en dan is het wachten op de bagage. Het duurt eventjes maar alle bagage komt er door. Het einde van de reis is nabij. Het afscheid is aangebroken. Het was alwer een geweldige reis, daar is iedereen het over eens. Onze reis is echter nog niet teneinde. Want we moeten nog een dikke 2 uur richting leuven.
Na 35 uur reizen zijn we eindelijk thuis.De fut is eruit. Iets eten en dan slapen. De werkweek begint binnen 12uur.
Het was geweldig. We hebben veel indrukken opgedaan, veel mooie dingen gezien en alweer geweldig lieve mensen ontmoet. Zowel in India en Nepal als onze reisgenoten. We hebben alweer een stukje meer van de wereld gezien.
Nu is het wachten op einde november voor de nieuwe brochures, zodat we alweer kunnen beginnen dromen van onze volgende bestemming!!!!!
 
1 reactie

Geplaatst door op 27 oktober 2008 in 2008 - India - Nepal

 

.

27 okt
 

In Pokhara hebben niet zo veel te doen. Het regent water met bakken. Er zijn dus geen bergen te zien. ’s Avonds gaan we samen eten, maar onze oren zijn blijkbaar niet meer wat ze moeten zijn. Iedereen zit in de Moondance en wij zitten in de Moonlight. Het eten is daar niet slecht, maar we zitten daar helemaal alleen met 5 obers rond ons. Op je gemak eten is er niet echt bij. 10 paar ogen in uw rug. ’s Avonds blijft mijn voet maar zwellen, ondanks het warm badje met zout van de hotelmanager. We kunnen nu niet meer terecht bij de dokter, maar we gaan morgenvroeg als eerste. Blijkbaar moeten we naar het hospitaal en niet naar de privé kliniek. Laat de dokters eerst werken in de privekliniek tot 10u en dan pas naar het hospitaal komen. Dus we hebben daar toch beetje moeten wachten. 2 euro voor het ticketje om de dokter te zien. En na een dik uur en half wachten komen ze ons dan toch halen. Met 2 patienten en 2 dokters aan 1 tafel. Het is eens wat anders. Na 10 minuten zijn we weer buiten met een voorschrift voor medicijnen. Nog 0.60euro voor de medicijnen (in krantenpapier verpakte zakjes). Het duurst is de taxi met zijn 5 euro. Ik denk niet dat ik voor dit bedrag de reisverzekering ga inroepen. De rest van de namiddag vullen we met shoppen. De missie voor het nepalese voetbaltruitje wordt opgelost.

De volgende dag is het onze laatste reisdag. We hebben een lange tocht voor de boeg naar Kathmandu.Het is wederom druilweer en het water valt alweer uit de hemel. Ongeveer in de helft van de trip houden we halt voor onze actieve inspanning van de dag. We gaan raften. Het giet nog steeds, maar we vertrekken toch. Het is leuk en ondanks de regen niet koud. De omgeving is wederom uniek. Dit maakt veel goed, want zwaar raften wordt het niet. We hebben natuurlijk onze ervaring aan de Vic Falls. Is een beetje een luxeprobleem Na een dikke 2 uur komen we aan bij de lunchplek waar de anderen ons staan op te wachten. Een lekkere lunch achter de kiezen steken en dan kunnen we verder richting Kathmandu. Het is slingeren door de bergen, dus we komen pas vrij laat aan in het hotel. We zijn allemaal moe gezeten, en het is tijd voor een lekker avondmaal. En dat is er zeker te vinden in Kathmandu. Moe maar voldaan kruipen we in ons bed.

 

De voorlaatste dag is nog een excursie dag. Esther heeft via een website het adres van een weeshuis dat gerund wordt door een Nederlander. Zij hebben via het school geld ingezameld en dat wil ze graag afgeven. Vermits er een interesse is van de hele groep voor het project, wordt het bezoek bijgevoegd aan de excursie.

 

De eerste stop van de dag is het kindertehuis. Dat ligt een eindje buiten de stad en de weg is niet al te best. We moeten door een heel klein stadje waar volgens mij nog nooit een toerist is geweest. Aangekomen bij het tehuis ontmoeten we Rene Velthuis, de bezieler van dit project. Voorlopig zitten ze nog in het oude huis, maar aan de overkant van de straat staat de nieuwbouw. Die zou over een 2 maanden moeten af zijn. Op de onderste verdieping is de leefruimte en de keuken, alsook plaats voor opvang van 18 gehandicapte kinderen. Boven is ook nog eens plaats voor 18 kinderen. Alle kinderen zitten nu op school in het het nabije dorpje. Voor kinderen uit de jungle en kinderen met een leerachterstand hebben ze al een schooltje gebouwd naast het nieuwbouwproject. De allerkleinsten hebben net slaapuurtje en liggen allemaal mooi naast elkaar te slapen. Daarnaast zijn er nog 2 andere klasjes. Ze krijgen thee in de morgen en ’s middags lunch. Op de eerste verdieping zijn de slaapzalen voorzien als ook een computerklas en een naai atelier. Zo proberen ze de kinderen toch nog een goeie opleiding mee te geven. Alles is stevig aan de muur vastgemaakt, want er wordt een aardbeving verwacht. Blijkbaar loopt er één of andere breuklijn knol door het project. Naast de opleidingsvoorzieningen, zijn er ook voorzieningen aangelegd voor het zelf opwekken van energie, brandstof en levensmiddelen. Zo zal er gekookt worden op zonne-energie en is er een heel waterzuiveringsinstallatie gepland en installaties om biogassen te produceren. Alles draait om liefdadigheid. Neem zeker eens een kijken op http://www.stichting-veldwerk.org. Het is een geslaagde morgen!!!

 

We rijden terug naar de stad voor het volgende stuk van het programma: de Stoepa van Bodnath. Dit is de grootste stoepa van Nepal voor het boedhisme. Rond de stoepa staat een muur gebouwd met allemaal gebedsmolens in. Door het ronddraaien van die gebedsmolens geloven de gelovigen dat hun gebeden de kosmos in geslingerd worden. Boven op de stoepa staan aan de 4 zijden de alziende ogen van Boedha. Het ene oog ziet al het kwaad, het andere al het goede. Tussen de 2 ogen is het 3de oog. Dat staat voor het oog van Boedha om in zich zelf te kijken. De neus is in de vorm van een vraagteken. Dat is dan weer het nepalees teken voor éénheid. Op een terras met zicht op de stoepa nemen we de lunch. Nu ja, lunch. Het is ondertussen al half 3. Door een hoop kleine straatjes lopen we door naar Pashupatinath. Het is een tempel gelegen aan het water waar ook crematies verricht worden zoals in Varanesi. Op het moment dat we toekomen, ligt er net een lijk te baden in de rivier. Enkel de voeten liggen in de rivier, de rest ligt op het land. Met allerlei bloemenkransen en versieringen nemen ze afscheid. 2 vrouwen komen ook afscheid nemen. Hun verdriet snijdt door merg en been. Na de wassing wordt het opgebaard op 1 van de voorbestemde plaatsen. De laatste rituelen worden uitgevoerd door de oudste zoon en dan wordt er overgegaan tot het aansteken van het vuur. Het as wordt nadien nog in de rivier gegooid voor het vrijlaten van de ziel. De oudste zoon brengt dan 30 dagen door in het complex in een lang wit gewaad. Tijdens deze periode mag hij niemand aanraken. Wanneer dit toch gebeurt, begint de 30 dagen opnieuw te lopen. Na een jaar komt de familie weer samen bij de gedenkplaats. Dit is het einde van een lange dag met behoorlijk veel indrukken. Met het busje rijden we terug naar het hotel. De hoop voor warm water is al weer snel vervlogen. Nog even iets gaan eten en dan is het weer tijd om onder de wol te kruipen.

 

 De laatste dag staan we toch nog een keer vroeg op. Samen met Yvon gaan we naar de Monkey tempel. Nog een poging voor een warme douche, maar helaas!!

De Monkey temple ligt nog een aardig stukje wandelen buiten de Thamel. Beneden aangekomen staat er een muur van trappen voor me. 365 welgeteld. Voor de 365 dagen van het jaar. Ik zie Liesbet en Yvon boven wel. Het lkt me toch vrij aardig om even snel als hen boven te geraken. Boven moet ik wel een fles water kopen want heb nu wel dorst. Van hierboven heb je een heel mooi zicht over Kathmandu. We lopen door het complex in gezelschap van 3 jongetjes. Eentje weet van elk land de hoofdstad. Wanneer yvon ze geld wil geven, wordt ze door de jongetjes zelf op de vingers getikt. ‘Je mag geen geld geven aan kinderen’ We besluiten ze dan te trakteren op een ontbijt bij de German Backery. Dat vinden ze wel prima. Onderweg naar beneden koopt Liesbet nog het nationale spel van Nepal. Iets tussen mens erger je niet en schaken. We lopen een alternatieve route terug en plots komen we de Via Via tegen. Daar meoten we toch een traditie verder zetten. Zijn er ook iets gaan drinken in Copan (Honduras)

 

Esther en Wim hadden dezelfde plaats uitgekozen voor het ontbijt. De jongetjes genieten van hun ontbijt met hun fanta. Yvon moet nog naar het kantoor van Koning Aap en dus spreken we om 13.30u af in de Via Via. Wij gaan ondertussen shoppen. Het cadeautje voor Yvon wordt geregeld door Esther. Wanneer we vertrekken komen we ook nog de familie tegen en zij hebben een tasje gekocht. Dus dat is allemaal al geregeld. We nemen de weg terug richting Via Via. Ik scoor onderweg nog wat beeldjes en eindelijk een mooie ring. Wanneer we een papierwinkel tegekomen, zie ik een mooi boek. Ik heb al direct een heel idee van hoe het moet worden, dus we besluiten binnen te gaan. Daar valt mijn oog fotokadertjes onder elkaar. Als we nu de foto’s van Yvon en de olifant kunnen laten afdrukken en dan in zijn lijst zou wel de max zijn. Ze is immers zot van de foto’s en vraagt iedere keer om ze nog eens te zien. Zelfs de jongetjes van de Monkey Temple kregen ze te zien. We zijn onmiddellijk te vinden voor het idee, nu alleen nog uitvoeren. Na wat omzwervingen komen we bij een fotowinkel met een professionele installatie. Deze kent er iets van en op 5 minuten zijn de foto’s besteld. Nu terug naar de papierwinkel voor een fotokader. Onderweg proberen we er al een paar, maar ééntje met 4 kaders onder elkaar is niet te vinden. Wanneer we terug in de winkel van het idee te zijn, is de dame zo vriendelijk van er ééntje met 4 te maken. Nog nooit zo’n vriendelijk en behulpzaam volk tegengekomen als de Nepalezen. Ongelooflijk, je zou het hier niet moeten vragen. Om 13.30u zijn we in de Via Via. Na een lekkere croque gaan we verder. We moeten toevallig de andere kant op dan Yvon. We doen nog eerst een terrasje voordat we alles kunnen gaan ophalen. Hier proberen we het spelletje van deze morgen uit. We geraken er niet aan uit, en weer zijn de mensen zo vriendelijk om het ons uit te leggen. Eerst alle onderdeeltjes van het cadeau ophalen en op weg naar het hotel nog een paar soeveniers voor ons zelf scoren. Op de kamer pakken we de kader zo in dat het niet direct te zien is wat het is.We schudden ook nog snel een gedichtje uit de mouw om er bij te steken. Op 19u vertrekken we met de riksja voor het laatste avondmaal op Nepalese bodem. Het is een prachtige locatie. De prijzen zijn wel een stuk hoger dan we deze vakantie al gewoon geweest zijn. Maar als je omrekent is het nog steeds niet duur. Kees speecht, Ester heeft vlaggetjes mee voor Yvon haar verjaardag en wij hebben natuurlijk de kader. Ze pakt het uit en dnkt dat het een boek is. Haar frank valt niet meteen. Maar als ze het tegoei uitpakt, volgt de bekende schaterlach. Ze vindt het geweldig, oef!!! Het wordt de perfecte afsluiter van een heel leuke dag en een geweldige en uniek vakantie. Weeral!!!!! Dan nog te voet naar huis en moe maar voldaan kruipen we ons bed in.

 

 

 

 

25 augustus

Olifanten en neushoorns

’s Avonds zijn we nog even naar de zonsondergang gaan kijken aan de rivier en dan is het weer tijd om op een plank te gaan slapen.

Om 5.30u loopt de wekker af voor een 2 dagen durende programma. Vanmorgen gaan we met een uitgeholde boomstam de rivier af en dan te voet de jungle door op zoek naar beesten. Buiten een paar vogels zien we niet veel. We worden wel omsingeld door insecten en hoog riet en jungle. Niet echt mijn ding, na vorig jaar.

Dan is het tijd voor de elephant wash. De olifanten komen dan zich waasen in de rivier en je kan dan helpen. uiteindelijk lijkt het meer op een olifanten rodeo. Yvon, Christine en Liesbet wagen hun kans. Het is grappig om het af te zien en ben blij dat ik toch niet meedoe. Liesbet wordt zelfs over de olifant gekataputeerd. Dan terug naar de lodge voor de lunch. Na de lunch even rust en dan naar de olifanten, op zoek naar neushoorns. Op de rug van een olifant gaan we dus op zoek naar neushoorns. En we zijn nog geen paar minuten weg of de eersten zijn al daar. Vermits ze gewend zijn aan olifanten komen we behoorlijk.dichtbij. Nog dichter als vorig jaar. Heel mooi om te zien. Verder zien we nog wat herten en vogels. Spijtig genoeg zien we de tijger niet. Opnieuw naar de rivier voor de zonsondergang en dan naar het avond eten.

Dan deze morgen zijn we naar het Elephant Breading Center geweest. Hier allemaal kleine olifantjes. Hoe schattig allemaal. Je zou ze zo in je rugzak steken.

Vervolgens de rit naar Pokahara. Al bij al nog zeer snel. Door een gewelig landschap, enkel een dikke voet er boven op. Er hebben me weer beesten te pakken gekregen en een paar beten achtergelaten op mijn linkervoet. Hier geraak ik dus niet meer mee in mijn slippers. Seffens op zoek naar een apotheek. En dan zijn we weer klaar om te eten.

 

Voila, dat was weer het relaas van een drukke maar zeeer leuke week. OVermorgen gaan we raften op weg naar Kathmandu. En dan zit de reis er weer bijna op.

Misschien nog tot dewe week, anders is het vervolg voor als ik thuis ben. Met de fotos uiteraard.

 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 27 oktober 2008 in 2008 - India - Nepal

 

.

27 okt
 

We zijn in nepal !!!!!!!!!!!!!!!!

het heeft een tijdje geduurd, maar hier zijn de internetcafes iets minder rijk aanwezig.

We zijn dus met de nachttrein naar Varanesi gereden. De trein was een half uur te laat. Eens in de trein viel het allemaal eigenlijk wel mee. De spatie tussen de verschillende bedden is opmerklijk breed. Het zijn er 3 boven elkaar. De bedjes worden opgemaakt en tegen een uur of 1 kunnen we eindelijk het licht uitdoen. Ik slaap wonderbaarlijk goed. Zelfs veel beter als in het bed in Pushkar.  Dat wil al iets zeggen zeker he.Om 5u komt dan het mannetje met "chai" (thee dus) Onmemselijk vroeg dus. Wanneer we de gorijnen opendoen, regent het. En dat zal het nog doen tot een uur of 9. We gaan in de regen naar de bus (een auto en een klein busje) en rijden we naar het centrum van de stad. Onderweg stijgt het water met de minuut. De auto loopt zelfs even onder.

Aangekomen aan het hotel, krijgen we eerst ontbijt voorgeschoteld en dan krijgen we nog even rust voor we de stad in trekken.We doen in de namiddag onze short en sandalen aan, want we gaan de stad in. We kunnen een heel eind lopen, maar dan stijgt hetwater zienderogen. Je mag er niet aan denken wat er allemaal door het water drijft. Het vuil ligt hier anders cm’s hoog, dus dat ligt nu allemaal in het water. Onze eerste stop is de plaats aan de Ganges waar de bootjes vertrekken voor een tocht op de Ganges. Dit was ook een van de excusrsies die we geboekt hadden, maar door de sterke stroing en het vele water gaat die niet door.

Via allerlei kleine straatjes (daar wil je evenmin weten wat er allemaal op het straat ligt) komen we aan 1 van de burning ghats. Hier worden alle hindoe overledenen verbrand, en het as wordt in de Ganges gedropt. We krijgen een hele uitleg van hoe het allemaal in zijn werk gaat. En ondertussen smijten ze er een paar op het vuur. Speciaal om te zien. Spijtig genoeg kan ik het alleen maar vertellen, want je mag geen fotos maken. Liesbet voelt zich ondertussen kotsmissleijk van de vele geuren (niet altijd even lekker on te ruiken) Weer via de kleine straatjes gaan we naar de German Bakkery om wat te drinken en te eten. Met de riskja gaan we terug naar het hotel. Daar blijkt dat er geld gestolen is uit Liesbet haar rugzak. Het slot is geforveerd en 20 dollar en 20 euro uit. Ik meld het aan Yvon en ondertussen kruipt Liesbet in haar bed. Dat mannetje hebben we niet meer gezien daarna.’S qvonds nog een lekkere maaltijd in het hotel en dan lekker slapen.

Is een vrije dag vandaag dus gaan we naar Sarnath. Dit is de plaats waar Budda zijn eerste preek heeft gegeven. Eingelijk weinig te zien, maar is tijd verdrijf.’s Middags nog even het postkantoor zoeken en ’s avonds eten op een dakterras met zicht op de ganges.

De volgende dag is het dan einderlijk zover, we gaan op[ weg naar Nepal. Het wordt een lange busrit, maar een paar overgeef stops. Rond half 7 bereiken we dan eindelijk de grens. Eerst ons uitchecken in India en dan incheken in Nepal. We hebben nog geen visum en er ligt een groep paspoorten van een groep vqan 85 Sri Lankanen voor ons. Al bij al gaat het nog zeer vlot en tegen een uur of 21u zoijn we dan eindelijk in het hotel. De rust is niet te beschrijven. Geen getoeter, geen lawaai, geen chaos. Gewwon rust!!!!!!!!!!!

We eten nog snel iets en dan bed in. In de morgen gaan we naar Lumbini, de geboorteplaats van Budda. Liesbet blijft nog even in het hotel.

Van Lumbini rijden we verder naar Chitwan. We krijgen echter telefoon onderweg dat er vanmorgen een ongeluk is gebeurd met 4 doden. Vermits hier geen wet bestaat over het uitbetalen van schadevergoedingen, en vermits hier nog steeds geen koning is, nemen de locals het heft zelf in handen. Ze zetten een road block. Geen enkele auto komt erdoor. Dat wordt moeilijk. Bij de plaat aangekomen is het effectief zo. De bus kan niet door. Het is een afstand van 7 km dat we moeten overbruggen. In deze hitte niet te doen te voet. We zorden dan vervoerd door een paar riskjas. Deze zien natruulijk makkelijk geld verdiend en het kost ons 60 euro om de overkant te bereiken. De chauffeur komt er niet door en zal rond rijden. Langs de andere kant staat een busje van de lodge waar we verblijven.Ons busje wordt nog even opgehouden door een gedrogeerd ventje die geld ruikt. Hij dreigt met stenen door de ramen te gooien dus kunnen niet zo maar doorrijden. Nog redelijk op tijd komen we aan de in de lodge in Chitwan.

 

19 augustus

Hoogtepunt van de reis

Eigenlijk moet je mnatuurlijk eerst het vorige lezen.

 

Volgende dag staat er weer een reisdag op het programma. Van Jaipur rijden we naar Agra. Onderweg pikken we nog even een national park mee. Daar zitten een behoorlijk aantal vogels. We nemen oook ene kijkje bij de schildpadden. Vis was toch veel mooier en liever. De weg is bijzonder slecht en onderweg komen we nog een wegomlegging tegen. Bij ons staan er dan verder pijlen, maar hier dus niet. De chauffeur moet de weg vragen en ongewild komen we midden in een festival terecht. Ook hier hebben wij het meeste bekijk. Wel leuk om dat eens te bekijken. Totaal op komen we in het hotel aan. Om het de keuken makkelijk te maken nemen we allemaal lasagne. Achteraf bekeken geen goeie zet. De keuken kan die hoeveelheid niet aan, en de lasagne is niet zoals thuis. Tijd om naar bed te gaan. Morgen hoogtepunt van de reis. De taj Mahal.

 

Om 6u deze morgen stonden we aan de poort. Het is bewolkt en de zon zit nog zeer ver weg. Toch is de eerste blik op de taj Mahal ongelooflijk. Is een grotere indruk eigenlijk dan bij het eerst zien van Macchu Picchu. We krijgen een uur en gaan direct voor de Lady Diana foto op het bankje. Spijtig genoeg lopen er nog mensen in het park en krijgen we hem niet zo mooi als die van haar. We kijken onze ogen uit. Het is wondermooi!!!! Zeker de naam van een wereldwonder waard.

 

Vervolgen sgaan we ontbijten ergens op een dakterras met zicht op de Taj Mahal. Nadien gaan we met de tuktuk naar de baby Taj Mahal. Deze zou voor de andere zijn gebouwd en zou dus ouder moeten zijn. Nadien nog even naar de achterkant van de Taj Mahal en terug naar het hotel. Even wat opfrissen voordat we straks de nachttrein in moetem. We gaan ook nog even samen met wim en esther in de mc donalds eten en dan komt de verrassing van de dag. We gaan ons de overige uurtjes bezig houden aan het zwembqd. En dat zijn we dus nu aan het doen.

 

Als ik de nachttrein overleef, tot binnen een paar dagen!!!

 

Weer een computer gevonden 🙂

Jaja, hier zijn we weer. We gaan vannacht met de nachttrein naar Varanesi, onze laatste halte in India. Dus we moeten wat tijd overbruggen. Yvon is zo vriendelijk geweest van ons naar een zwembad te brengen, met in de buurt een plaats waar we kunnen internetten.

 

Van pushkar zijn we dus doorgereden naar Jaipur, de roze stad. Ons hotel ligt in het oude gedeelte van de stad. We moeten dus een groot stuk de stad in. Is een groot spektakel voor de locals. De straten zijn hier vrij smal. Langs de kant staan kraampjes en langs alle kanten komen er nog eens brommers, tuktuk, fietsriksjas. We hebben dus meer bekijk, dan dat wij naar de locals kijken.

De volgende dag zeer vroeg op om naar het Amber fort te gaan. Ligt maar 10 km vam Jaipur, maar het is van belang dat we er vroeg zijn. Je kan met de olifant naar omhoog, wat we dan ook gedaan hebbn. Zo vroeg is het nog leuk. Er rijden er maar een paar naar boven. Een aantal uren later is het echt een colonne van olifanten die naar boven komt. Is echt niet meer leuk dan dek ik. Het fort is een bezoek zeker waard!! Ze hebben allemaal ingenieuze systemen van airco, en aanvallen blokkeren. De reden van de hoge trappen bijvoorbeeld. Het zijn hier allemaal kleine mensen en toch zijn de trappen voor ons veel te hoog om makkelijk op te lopen. verklaring: wanneer ze aangevallen worden, kunnen de vijanden niet zo makkelijk omhoog komen. Slim toch

 

Na het bezoek aan het fort rijden we door naar een heilige bron. Eerst moeten we de heuvel naar omhoog om daarna weeer af te dalen naar de bron. Is wel een mooie tocht. Beneden aan de bron zijn er dan 2 baden gemaakt. Eentje voor de mannen en eentje voor de vrouwen. Het krioelt er ook van de apen. Dit was het georganiseerde deel van de dag. De namiddag mogen we zelf in vullen. Op de papieren van Yvon lezen we dat er een pizzahut is. Na een week rijst, is een pizza wel mooi meegenomen. Dus wij het adres vragen in het hotel, een fietsriksja in en hop naar de pizzahut. Blijkt toch iets verder te zijn dan gedacht en de chauffeur weet ook niet zo goed de weg. Onderweg vragen we het dan maar even. Blijkt die man heeft in nederland en belgie gezeten en heeft toevallig ook zin in lookbrood. Tot bij de pizzahut zegt hij. Niemand die dat gelooft natuurlijk. 5 minuten in de pizzahut. "Hi, where can i sit" Neeeeeeeee, hij meende het dus. Hij is wel vriendelijk en heeft blijkbaar geen slecht bedoelingen. Hij is wel speciaal met de auto gekomen om ons te kunnen rondvoeren en hij had zelfs muziek van bij ons mee. We geraken hem gelukkig terug kzijt en nemen een tuktuk naar het Windpaleis. Dit is een mooie gevel, maar voor de rest niet veel aan te zien.

 

Vermits we maar een paar straten van het hotel zijn, nemen we opniew een fietsriksja. Opnieuw een verkeerde keuze. Binnen de 5 minuten rijdt die de oude stad uit en komen we op de grote baan. Daar rijden alles behalve fietsrikjas. Een dik uur later en de halve ring van Jaipur te hebben afgereden komen we toch bij het hotel. Ik neem snel een douche en dan rijden Yvon, Ester, Inge, Christine en ik naar een of andere beutyfarm. We gaan een henna tattooo laten zetten. Ik ga voor eentje op mijn voet. Wordt een mooi kunstwerk. Tegen 19u zijn we terug om te eten. Terwijl de anderen naar een bollywood film gaan, nemen wij een kijkje in d eplaatselijke supermarkt. De eerste die we tegenkomen deze vakantie.

 

16 augustus

Shoppen!!!!!!!

Vandaag een vrije dag, dus dat betekent uitslapen. Ongelooflijk maar waar, maar het lukt ons deze keer!!!

Rond een uur of 10.30 vertrekken we op broeken  jacht. Het kost hier allemaal niks en dan moet je nog afdingen. Voelt niet helemaal goed aan.

We hebben ons zeker niet ingehouden en tegen de middag gaan we eten waar we gisteren iets gedronken hebben. Daar komen we yvon tegen. Na een spagetti en een pizza gaan we terug de straat op. Om 17u hebben we hier weer afgesproken om de berg te beklimen om een mooi zicht teh hebben over het heilige meer.

Maar mijn darmen doen beetje raar, dus ik keer al terug naa rhet hotel. Uiteindelijk gaan alleen Liebst en Yvon naar boven. De anderen waren al in het hotel.

Om 19u – 19.30 hebben we afgesproken in de Pizzeria. Vermits het hier vroeg donker is, zorg ik dat ik om 19u er ben. Maar ik ben de eerste. Er zitten 2 australiers waar ik een praatje mee doe en heb natuurlijk mijn dagboek mee om te schrijvenm. Rond 19.30u komen de anderen aan. Op liesbet en yvon is het nog even wachten.

Na een lekker lasagne terug naar het hotel en weer een nacht op de vreslijk harde bed. Is net een plank.

Dan zijn we vandaag. Een relatief korte reiddag. Daarom houden we een kleine stop in een klein plaatsje met een moskee. Man, man,man wat een drukte. Dat zie je bij ons nog niet met de solden. Het wordt weer een gevecht aan de toegangspoort. Ik ben niet correct gekleed, maar ze hebben ook niks om rond me te doen. Ik blijf dus maar buiten zitten. Daar worden we weggejaagd met alle zakken. Die hadden we samen aschtergelaten bij 1 persoon, maar dat was dus niet de plaats om e zitten. een hele stop, die eigenlijk niet echt de moeite was.

Vervolgens rjden we door naar een stadje dat bekend staat om zijn block prints. De figuren op de stoffen worden met natuurlijke kleuren en een houten blok met een figuur in op de stoppen gedrukt. Leuk om te zien. Natuurlijk ook nog even de shop binnen. en dan is het eindelijk tijd om naar het hotel te rijden. Dat ligt in het oude gedeelte van Jaipur. In plaats van dat wij kijken naar de mensen, kijken de mensen naar ons. Een grote bus door een massa volk en veel te kleine straatjes. Het hotel ligt ook midden in het centrum. De kqmer is niet echt een topper, maar is niks aan te doen. Het bed is in iedere geval niet zo hard als gisteren, gelukkig maar. Seffens eten en dan morgen weer een druk programma.

Het is allemaal zeer leuk en we doen veel indrukken op, maar ik hou toch iets liever van de gezelligheid in de zuid amerikaanse dorpjes.

 

Ik hoop snel nog te kunnen aanvullen, maar nu heb ik toch al iets kunnen melden he

Namaste

 

Even al publiceren 🙂

Een lange reisdag dus. We zitten 10 uur in de bus voor slechts 270km af te leggen. Ons hotel is een mooie Haveli. Een koopliedenhuis beschildert met fresco"s. We trekken opnieuw het dorpje in in een poging om iets langer te internetten. Nu hebben we wel ons paspoort mee.  En het lukt vrij aardig. Vanavond eten we lekker in het hotel.

Volgende dag staat er weer heel wat op het programma. Met 2 jeeps gaan we een toer maken om nog wat havelis te bekijken en oder neer ook een fort. Rond een uur of 14 zijn we terug in het hotel voor de lunch. Even rust en dan te voet het dorpje in. Maar we zijn nog niet goed weg of het begint te regenen. Niemand heeft natuurlijk iets mee. Het is 35 graden en super warm. We schuilen dus maar in een haveli, waar de tijd gedood wordt door een goochelaar. Echt geweldig. Hans Kassan is er niks tegen.

Het houdt niet op met regenen, dus moeten we er door. Nog snel een paar dingen bekijken en dan naar het avondeten. Het begint steeds harder te regenen en zelfs te onweren. De straten staan onder, maar we moeten toch terug naar het hotel. Dat wordt lopen!!! We zijn doornat!!!!

Volgende dag is het weer een reisdag en gaan we naar Pushkar. Onderweg lunchen we in een fort boven op de berg. Geweldig!!!! Ik heb ook bompa kunnen bellen voor zijn verjaardag!!!

Rond een uur of 17 komen we toe in ons hotel. Yesssss !!! Een zwembd. Voordat we het drpje in gaan, nog snel een verfrissende duik. Heerljk!!!

In het stadje drinken we iets op een dakterras. Als de anderen teruglopen naar het hotel, gaan wij nog eeven geld afhalen. Liebet moet omdertussen dringend naar de wc, dus het is een race tegen de tijd naar het hotel. Blijkt wel iets verder te zijn dan we dachten. Maar we halen het. Nog eten, een laatste plons en een spelltje yathzee en we kunnen ons bed in. Morgen vrije dag. Shoppen !!!!!!

 

Yes!!!!!

Yes, eindelijk een pc die het aankan om mijn space te openen. Is hier geen evidentie zoals thuis.

We zijn dus goed aangekomen in India. Op het vliegtuig hebben we kou geleden, maar eens buiten op het vliegveld komt de warmete ons tegemoet. Het is tropisch warm en daar bij nog eens een hele hoge vochtigheidsgraad. Dit wordt afzien. Het is ondertussen al een uur of 8u en dus hebben gewoon even tijd om te douchen en dan zijn we al weer weg.

Er staat een heleboel op het programma. Het eerste is de grootste moskee van India. Daar hebben we direct onze eerste rel. De fototoestellen mogen niet mee binnen en alles moet afgedekt zijn. Anderen gaan dan weer wel verkeerd gekleed binnen. Pfff, de fun is er direct af.

Na dit gaan we naar een sikhtempel. Daar helemaal geen probleem. Zolang je iets op je hoofd hebt is het al lang goed. Een heel andere sfeer. VIa kleine straatjes lopen we terug naar de bus. In die straatjes van misschien 3 meter breed een hoop lawaai van brommers die er door meoeten, autos, fietsen, koeien. Wat een chaos en lawaai. Wie het hardste toetert krijgt voorrang precies. Dat zal er met het vervolg van de reis niet op minderen. Na nog een aantal tussenstops is het tijd om terug te keren naar het hotel. Iedereen is op en kan de hoeveelheid informatie niet meer aan. Eens aan het hotel besluiten we nog even te gaan internetten. Met de riskja tot aan het internet cafe. Maar zonder paspoort mogen we niet internetten. Veiligheidsmaatregelen voor de onafhankelijkheidsdag van 15 augustus. Gelukkig heeft Christine haar paspoort mee en kunnen we alle 3 een mailtje naar het thuisfront sturen.

Na een lekkere maaltijd op een dakterras is het eindelijk tijd om te gaan slapen. Morgen lange reisdag.

 

12 augustus

En we zijn er

Jaja, we zijn in azie. Zondagmorgen zijn we vertrokken naar schiphol. Er was geen verkeer dus we waren ruim op tijd om in te checken. Dat gebeurt tegenwoordig allemaal electronisch. Je kan zelfs zien waar je momenteel zit op het vliegtuig en eventueel de stoelen aanpassen. Ook voor onze vlucht naar Delhi. Dus dit jaar geen problemen om naast elkaar te zitten in het vliegtuig.

Om 14.50u vertrekken we voor onze eerste bestemming van deze vakantie, Londen Heathrow. Een korte vlucht van iets meer dan een uurtje. We landen op terminal 5, maar vertrekken terug vanuit terminal 4. Dus hebben we de bus moeten nemen. Wij die dachten dat schiphol groot was, komen hier bedrogen uit. Het is 18 min rijden naar de volgende terminal. 🙂 Hier moeten we weer 2 uur overbruggen. UIteindelijk mogen we toch het vliegtuig op en begint het avontuur echt.

Alles loopt goed. Er is wel regelmatig een beetje turbulentie en het eten is ook niet zo denderend. Maar geen nood we zijn slappillen gaan kopen, dus we gaan hier slapen als een een roosje. Niet dus. Veel ogen doen we niet toe. Maar het valt allemaal mog mee, enkel zeer koud.

 

Mijn tijd is om. De rest volgt later.

bye

 

10 augustus

En we zijn er mee weg

Jaja, we staan vertrekkens klaar!!

Gisteren nog een dagje Bobbejaanland gedaan en doodop terug thuis gekomen. Hebben dan maar beslist om te gaan slapen en deze morgen in te pakken. Nu ja, slapen is alweer een groot woord voor die laatste nacht. Om het uur naar de wekker kijken, nog eens alles overdenken of ik wel alles heb.
Uiteindelijk loopt de wekker af om iets voor zes. De race tegen de tijd kan beginnen. Alles was al boven, dus moest enkel nog alles inpakken en nog eens controleren of ik wel alles heb. Volgens de weegschaal hier zou ik makkelijk onder de 15 kilo moeten blijven. Ben benieuwd wat de weegschaal in Schiphol gaat zeggen.

Dan nog een zalig laatste doucheke nemen, naar de krantenwinkel achter de laatste krant voor 3 weken en dan nog even mijn blog hier bijwerken met de Olympische spelen op de achtergrond. Die zullen we ginder hopelijk nog wel in stukjes kunnen meepikken.
Binnen 3 kwartier komt de taxi mij oppikken en dan beginnen we weer aan een hopelijk geweldig avontuur.

Hopelijk kan ik af en toe hier iets van mij laten horen, en anders….    Tot binnen 3 weken!!!

 

30 juli 2008

Nieuwe reis = nieuw continent

Jaja, de titel zegt het al. We maken dit jaar opnieuw een mooie reis, en ditmaal naar een voor ons onbekend continent. Voor het eerst in onze carriére trekken we richting Azië. Nee, we gaan niet naar de Olympische Spelen maar wel naar India en Nepal.
Net als vorig jaar zijn we naar Adventure Affaire geweest in Gent. Traditiegetrouw was Dirk daar ook aanwezig. Met ons lijstje van de mogelijke bestemmingen in de hand vragen we zijn mening. Uiteindelijk komen we in leuven aan en is de beslissing gevallen. Het wordt de combinatie van Laos, Vietnam en Cambodja.
Inderdaad dat is een andere bestemming dan wat ik net heb verteld. Ook dit jaar wordt de reis geannuleerd wegens te weinig deelnemers. Wederom paniek.  We bellen met Koning Aap en Baobab en welgeteld één reis gaat er door, namelijk die van India & Nepal. Dus veel keuze was er niet. Maar goed, alles is beter dan 3 weken Blankenberge, niet waar

We zijn een week en half voor vertrek en de vakantiestress begint stillaan toe te slaan. Op het werk nog super druk en thuis begint het ook druk te worden. Maar we hebben een goed vooruitzicht.

Vorig jaar was het moeilijk om wat nieuwtjes op mijn space te zetten, maar dat zou dit jaar beter moeten gaan. De internetvoorzieningen zijn meer aanwezig heb ik gelezen. We zullen zien natuurlijk. Anders zal het relaas van de reis voor september zijn.

 

Doog!! En tot binnenkort!!

 

 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 27 oktober 2008 in 2008 - India - Nepal