Om in Belize te raken, moeten we vroeg opstaan. Op 5u moeten de koffers de bus op š“š“ Na een aantal sanitaire stops komen we rond half 12 aan bij de grens van Guatemala en Belize. We hebben de moeilijkste grens overgangen gehad en op nog geen uurtje staan we op Belize grond. š We rijden aan een hoog tempo door naar onze lunch plek: restaurant Cheers. š„ Het ziet er zo niet uit, maar ze hebben wel lekker fritten. Dan nog een dikke 2 uur rijden om aan de ferry te komen die ons naar het eiland Caye Caulker gaat brengen. Het eiland ligt ongeveer 40km in zee en op een uurtje staan we op onze bestemming. Op het eiland mogen alleen maar golf karretjes rijden. Dus geen zwaar verkeer. We gaan te voet naar ons hotel. Niet het meest appetijtelijk hotel en ontvangst. Maar op zich zijn de kamers ok. Ik ga met Hans, Jan en Vera samen eten en de eerste dag op het eiland zit erop.
Onze tweede dag wordt de snorkel dag. Ik heb met Vera afgesproken om te gaan ontbijten. En toevallig komen ook Jan en Hans daar ontbijten. Daarna lopen we door naar Anwar tours waar we de snorkels en flippers passen. Ik word toch aangemaand van een shirt met lange mouwen aan te doen. Dus terug naar het hotel om eentje op te pikken. Daarna lopen we allemaal samen naar de boot.
Bij de boot aangekomen, blijkt die wel redelijk klein te zijn voor 14 mensen. Heel veel schaduw is er niet en dan wetende dat we een ganse dag op pad zijn⦠Marc doet een telefoontje en nadat we bij de zeepaardjes zijn gaan kijken, komt er een ander bootje aanvaren. Daar moeten 6 mensen op plaats nemen. Ik ga samen met Henk en Els, Jan en Hans en Marc op de 2de boot. Het wordt eigenlijk een beetje een privĆ© trip. We volgen de andere wel, maar de bestuurder van onze boot is ook een beetje onze gids. šš
We stoppen eerst bij een sink hole, waar normaal er zee koeien kunnen gespot worden. Helaas zijn ze met vakantie, want we zien ze niet. š¤·š»āāļø onze eerste snorkel plaats is een oud gezonken schip. Het is woelig water, maar wel leuk om te zien, hoe het koraal zich op en in de boot heeft genesteld. Onderweg naar de volgende stop zien we nog 2 dolfijnen. De andere boot was al weg. Dus enkel voor ons šš» Ietsje later dan de anderen komen we bij de volgende snorkel plaats. Hier gaat de gids mee het water in met een GoPro. We moeten dus niet alleen de verhalen thuis vertellen, we kunnen ze ook staven met bewijs šš
We zien een heleboel vissen. Die allemaal genoemd worden bij naam door de gids, maar die ben ik ook allemaal al weer kwijt. š Maar we zien ook een soort van pijlstaart roggen voorbij zwemmen. Heel chique om te zien. Ook wat barracudaās en wat koraal, maar niet zo heel kleurrijk. Dan weer de boot in en naar de volgende plek. Deze staat bekend om de verpleegster haaien. Een aantal organisatie voederen deze beesten. Dus van zodra die een motor horen draaien, zijn ze daar. En zo geschiede ook. In een mum van tijd zwemmen er een stuk of 10 van die haaien rond ons bootje. En dan moesten we nog het water in. š„ Maar geen paniek want ze eten geen vlees ššš Heel indrukwekkend om tussen haaien van 2-3 meter te zwemmen. Ik dacht dat niets aan de Galapagos kon typen, maar komt toch meer dan in de buurt. š De laatste stop is een plaats met koraal. Hier heb ik het op zich vrij snel gezien. Want is niet zoān heel kleurrijk koraal. Dus ik maak wat fotoās van op de boot. Onderweg terug naar het begin ziet de gids nog een schildpad. Henk, Els en Marc springen nog snel het water in. Maar is al beetje ver. Moe, maar voldaan varen we terug naar de start plaats. Was wel leuk zoān beetje privĆ© tour, ipv met zen 14 achter een gids aan te zwemmen. Rond half vier staan we weer voor ons hotel.
Ik spreek met Vera af rond vijf uur om wat rond te lopen en naar de zonsondergang te gaan kijken. Het eiland is maar paar kilometer lang en paar 100 m breed. Dus je staat zo aan het andere strand. Nadat de zon is ondergegaan, keren we terug naar de andere kant van het eiland om te gaan eten. We gaan bij saltyās zitten, want daar speelt de oom van Helmer vanavond muziek. Lekker eten en op tijd terug thuis. De reis heeft toch een behoorlijk tempoā¦. š
Onze 3de dag op het eiland is er eentje van niet heel veel doen. Een mislukte trip naar het Noorder eiland op aanraden van Amerikanen, relax en nog een zonsondergang mee pikken. Daarna met een aantal naar de Italiaan. Wel effe paniek want was eten wat de pot schaft. Maar gelukkig valt het mee. š
Was onze laatste avond in Belize. Morgen terug naar Guatemala voor de laatste week van de vakantie š



