Om kwart voor acht gaan we op pad naar onze laatste bestemming in Costa Rica. Na een half uurtje komen we op de Pan American highway. Rijdt behoorlijk vlot. Onderweg stoppen we bij het zelfde cafeetje als 2 jaar terug. Ze hebben hier een aantal niet wilde ara’s zitten. Deze keer zie ik er maar eentje, dus geen foto’s voor mij. Wel een lekker ice coffee en een muffin. 😊

Daarna rijden we door naar een winkelcentrum voor het inkopen van de lunch. Is ontzettend warm en heb eigenlijk niet veel honger, laat staan zin om te wandelen. Toch een brood gekocht, want heb mijn choco nog. Altijd handig als je picknick moet voorzien. Tegen 13u zijn we dan bij de ingang van het park. Veel tijd is er niet om te lunchen, want iedereen begint direct aan de wandeling. 🙃

Ik loop eerst het stuk door het bos, want de tapir zou gespot zijn. Helaas is hij niet te vinden. We passeren de modderpoeltjes en vulkanische poeltjes. Leuk om te zien, maar niets spectaculairs eigenlijk. Het laatste stuk is in de vlakke zon. En op het heetst van de dag 🥵 Ben heel blij als ik weer aan de ingang kom. Daar is het wachten tot iedereen binnen gedruppeld komt. Gelukkig is het dan niet meer zo ver naar het hotel. We zijn ook geen 5 minuten te vroeg in het hotel, want mijn darmen weten precies toch een beetje van de warmte 😓

Daarna avond eten doorgeven en zwembad in. Doet wel deugd 😅 lijkt warmer dan 2 jaar terug. Dan douchen en eten.

Onze laatste dag in Costa Rica zit erop. We nemen afscheid van Fran de chauffeur, met een liedje door Marc gezongen. Morgen rijden we door naar Nicaragua 🇳🇮