Vandaag vertrekken we weer vroeg. Om 7u zitten we al in de bus voor een lange rit. En de dag begint met regen. Het zal ook niet meer stoppen totdat we bijna in Popayan zijn. Maar ja, maakt op zich niets uit, want in de bus word je niet nat 🙃🙈

Het wordt ook een vermoeiende rit. De enige weg richting popayan is over een hobbelweg van 30km. En dat duurt en duurt aan 10km per uur…

Tegen half 14 zijn we in het hotel. Niet alle kamers zijn al klaar. Gelukkig deze van de singles wel 🤩 Effe opfrissen en dan gaan de op pad in het dorp. Ondertussen is het gestopt met regenen. En is het alweer lekker warm. Heel veel is er niet te doen in het dorp. De kerk is dicht en voor de rest zijn het altijd dezelfde winkeltjes. We hebben ook de opdracht gekregen van niet meer dan 2 blokken van het hotel af te gaan en zeker niet de brug over te steken. Allemaal veel te gevaarlijk voor toeristen 😵‍💫

Dat wordt dan maar koffie drinken en nog wat rond struinen op zoek naar een eet adresje voor vanavond. De Mexicaan die Mieke noemt, is ondertussen vervangen door een fast food restaurant. Dus we maken een reservering bij de Italiaan. Net zoals bijna heel de groep blijkt.

Het wordt een lekker avondmaal: een spaghetti bolognaise, de grande versie. Dat bleek een beetje te overmoedig, zeker met het lekker me lookbrood vooraf ☺️Moe en ons buikje rond, lopen we weer naar ons hotel. Het was een korte stop in Popayan. Morgen rijden we naar de koffie streek ☕️☕️☕️☕️🧋