Vanmorgen vertrekken we richting Taneka. Onderweg stoppen we bij de Otomari stam. Hier staat ook een mega baobab en deze is niet heilig. We mogen er dus in. Om aan te tonen hoe groot hij is, gaan we er allemaal samen in. Er is dus plaats voor 17 mensen binnenin de baobab. Daarna lopen we door het dorpje terug naar de bus. Vervolgens rijden we door naar de Peul, een nomadenvolk. Alhoewel dat ze toch wat stenen huizen hebben. We zijn helaas net te laat, want de mannen zijn weg met het vee. Veel is er dus niet meer te zien.

We rijden door naar de lunchplek. Alweer picknick vandaag. Van aan de lunchplek gaan we wandelen naar de Taneka Beri. In dit gebied zijn er 3 stammen die samen in het gebied wonen. De Beri zijn er één van. Het is effe naar omhoog, maar dan zijn we er al. Het is wel verschrikkelijk warm 🥵

We worden eerst ontvangen door één van de 9 hoogwaardigheidsbekleders. Elk van die 9 heeft zijn eigen ‘specialiteit’. Diegene die wij ontmoeten staat in voor de gezondheid van het dorp. Het gaat er allemaal officieel aan toe. Alle hoofddeksels moeten af. Je mag niet overal zitten. En de vragen worden via Ben vertaald aan de gids en die vertaalt verder naar de hoogwaardigheidsbekleder. Hij is ook verplicht van de pijp te roken. De functie gaat niet over van vader op zoon, maar wordt gekozen door het volk.

Omringd door de kids van het dorp, wandelen we verder het dorp in. De kids hoorden op school te zijn, maar sommigen waren toch ontsnapt 🙈

Na de hoogwaardigheidsbekleder is het nu tijd om de koning te ontmoeten. We wachten in 1 van de hutjes tot hij binnenkomt. Wanneer hij zit, mogen we hem allemaal een hand geven. Wel mooi in een rijtje. Ook hier zelfde systeem. De vragen via Ben aan de gids en dan verder naar de koning en terug. Het neemt wel wat tijd in beslag voordat de vraag en antwoord vertaald zijn. Als alle vragen zijn gesteld, lopen we weer naar beneden. Ook hier, voordat je het weet, loop je met 3 kinds aan elk hand. 🥰

We bezoeken nog even het schooltje voordat we vertrekken. Zijn maar 2 klassen. Dus alle leeftijden zitten beetje samen.

Daarna kunnen we doorrijden naar het hotel. Het is dus behoorlijk primitief. Ben vraagt ons te wachten totdat hij alle kamers heeft geïnspecteerd. Hij heeft hier altijd problemen. En ja hoor, nu ook. Alle kamers zijn vuil en het stinkt naar riool. Hij vraagt van de kuisen, maar de geur geraak je niet kwijt met alleen maar luchtverfrisser. Er zijn een paar opties, of we proberen een ander hotel in de buurt, we rijden door naar het hotel van morgen, maar dan moeten we nog de grens over, of we blijven. Ben heeft contact met zijn agent en optie 1 valt al af. Er zijn in de buurt geen kamers meer vrij.

Als we zouden doorrijden, zouden we een heel stuk ik het donker moeten rijden en we moeten de grens passeren. De grens alleen al neemt meestal 2 uur of meer in beslag. En het is al 18u. Dus eigenlijk is er geen andere optie. We mogen zelf de kamers gaan keuren, maar we blijven toch. Het is idd niet super proper, maar we hebben allemaal al ooit eens veel erger gelogeerd. Dus sleutels worden uitgedeeld, de karige douche getest en dan is het tijd voor het avondeten. Ook dat valt wel mee en zo zit de dag er weer op 😃

Morgen gaan we weer richting Togo.