Het was een redelijke nacht. Ondanks dat ik wat geslapen had op het vliegtuig, heb ik vannacht toch ook nog geslapen. De wekker loopt wel veel te vroeg af.

De ontbijten in Ghana zijn inbegrepen in de prijs. Dus zal maar gaan eten. Gelukkig is er iets dat op choco pops lijkt en er zou koude melk zijn. Helaas is de koude melk niet koud. Maar bon, alles is ingegoten. Dus opeten die handel. Tegen half acht is het tijd voor de briefing. Die hebben we gisterenavond niet meer gehad.

Voor de briefing gaan we naar het terras op de eerste verdieping. Daar krijgen we wat meer uitleg over de reis en hoe alles in zijn werk zal gaan. Net geen uur later kunnen we naar de bus. De zakken die zo vroeg moesten beneden staan, zijn nog niet opgeladen op de bus. Dus waarom die haast?

We duiken het drukke verkeer van Accra in. Onze eerste stop van de vakantie is Jamestown. Een drukke bedoening en heel kleurrijk. We lopen daar effe rond en gaan dan weer naar de bus. We rijden naar het monument – mausoleum voor een of andere president van Ghana. Het is effe moeilijk om binnen te komen, maar uiteindelijk is er toch een gids die wat uitleg geeft in het museum(pje) Daarna buiten nog wat foto’s nemen en we kunnen weer verder. Als we stoppen bij een marktje koop ik enkel een fles koud water. Veel meer heb ik eigenlijk niet nodig en is ook nog maar de eerste dag van de vakantie. Als je nu al souvenirs koopt, moet je ze nog 20 dagen meesleuren. Gaan we dus niet doen.

Nog even een stop op het onafhankelijkheidsplein en hop, naar de doodkisten maker. Had ik al gezien in Last Days van Lieve Blanquaert. Ze geloven hier dat er een leven is na de dood. Je kan dus kiezen voor een fantasie kist. Je kan begraven worden in een dollarbiltjet, sprite blikje, banaan,… wat je wil, kan je krijgen. Ondertussen is het iedere keer aangenaam om weer in de airco van de bus te komen. Het is warm en behoorlijk vochtig. Was denk ik een goed plan om snel drogende shirts mee te brengen.

Ondertussen is het middag en lunchtijd. We eten ergens a la carte. Zal niet veel meer gebeuren denk ik, deze reis. Ik kies uiteraard voor spaghetti. Direct mijn naam maken hè 🙈 Maar zoals ik ergens de laatste dagen had gelezen, is het eten hier spicy. En dat blijkt… Het is eetbaar, maar niet echt aangenaam. Ik heb ook niet veel honger door de warmte denk ik.

Het gaat vlot ondanks dat we met 16 zijn. Op een uur staan we buiten en kunnen we verder rijden naar de kralen fabriek. De omgeving is daarvoor gekend blijkbaar. Een fabriek kan je het niet noemen. Of het koude water, of de spaghetti zorgt voor buikpijn en pik niets op van de uitleg. Er loopt daar een jongetje rond waar ik al snel een foto van mag maken en laat zien. En voor ik het goed en al besef heeft hij mijn toestel vast. (Ik ook nog voor alles zekerheid) Het kijken door de zoeker snapt hij niet, maar goed. Was fijn.

Als alle aankopen gedaan zijn in de kleine shop, kunnen we doorrijden naar het hotel. Tegen half zes komen we daar aan. Mooi gelegen aan het water. De kamer valt ook wel mee. Redelijk grote badkamer en airco. Helaas wel een pokke hard bed. Ik ga eerst op zoek naar iets koud om te drinken en de WiFi code.

Tegen zeven uur is het buffet open. We zitten allemaal aan 1 grote tafel. Het is een beperkt buffet. Rijst, kip, vis en iets dat op fritten moet lijken. Tegen dat ik aan het buffet kom, is alles bijna op. Er komt gelukkig wel nieuw. De soep is ook redelijk spicy dus wordt beetje kip en rijst. Aan dit tempo van eten, wordt het geen dikmaak vakantie.

Tegen half negen ga ik naar mijn kamer. Morgen weer om zeven uur ontbijt en de zakken beneden. Ja, dat weten we nu dat dat niet zo nauw steekt. 😅