Ca va nacht gehad. Gelukkig airco.

Ik sta toch maar op tijd op. Alle zakken moeten op het dak dus alles moet wel klaar staan. Nadien ga ik ontbijten. Ik dacht wel choco te scoren hier, maar helaas nog geen supermarkt van dichtbij gezien. Dus geen choco en dus sober ontbijt…

Om 8u vertrekken we vanop de stijger met het bootje op weg naar de Dam. Het groots door de mens aangelegd meer ter wereld. Samenwerking met de omringende landen. Leuk om beetje wind in de haren te hebben.

Op een uurtje zijn we naar de Dam en weer terug aan land. Tegen negen uur zijn we klaar voor een lange reisdag. Had mijn rugzak al ergens gezet vanmorgen, maar dat heeft blijkbaar geen betekenis. Mijn plaats is ingenomen. Ik zit de hele dag naast Ed. Op zich niet zo erg, maar je kan bijna niet bewegen en het is ontzettend warm.

Het is zondag, en we passeren een hele hoop kerkjes. Ben vraagt om bepaald moment of we een stukje wilden bijwonen. Uiteraard willen we dat! Moesten ze bij ons zo in de kerk zingen en dansen, zouden de kerken ook voller zitten. Het is een luide bedoening, maar wel gezellig. Hier wordt gepassioneerd gepreekt. Na een half uurtje rijden we verder.

We hebben sandwichen mee van het restaurant van vanmorgen. De bedoeling is van ergens een plek te vinden waar we iets kunnen drinken en tegelijkertijd onze sandwich opeten. Zoals gezegd, het is zondag… Het is dus een helse karwij om zo’n plaats open te vinden. Uiteindelijk lukt ons dat, maar ze hebben wel geen gekoelde dranken…!Echt?? Met deze warmte… Maar goed, blame it in TiA ( This is Afrika) 😃 Ook de sandwich is niet mijn ding, dus wordt niet veel gegeten.

Daarna kunnen we doorrijden naar de Togolese grens. Eerst uitchecken uit Ghana. Alweer hetzelfde papiertje invullen, maar alles gaat behoorlijk vlot. Daarna moeten we bijna een kwartier rijden om aan de Togolese kant van de grens te geraken. En hier heeft Ben ons gewaarschuwd. Hier wordt alles met de hand overgeschreven en dan nog eens overgeschreven, gestempeld… Gemiddeld is hij hier goed voor minstens een uur of twee. Als hij aan de administratie begint, lopen wij een rondje. Maar we hebben dat al allemaal snel gezien, aangezien je nog steeds in the middle of nowhere zit. En dan begint het wachten.

Na een dik uur en half zijn we erdoor. Een uur vroeger dan gepland kunnen we instappen en doorrijden naar ons hotel. Het wordt een simpele accommodatie vannacht. Ondanks de slechte wegen zijn we rond half vijf in ons hotel. Eten pas om zeven uur. Tja, dat is dus meer dan tijd zat. En dan geen bereik of geen WiFi. Wordt dan maar dagboek bijschrijven. Ik krijg toch stilletjes aan honger en Harry heeft een dompelaar bij, dus kan een tas soep maken. Heb ik toch iets binnen, want het is eten wat de pot schaft vandaag.

Ik informeer al even bij Ben wat de pot schaft en het ziet er naar uit dat het vanavond ook weer geen uitgebreide maaltijd zal worden voor mij. Gelukkig zit ik op de kop van de tafel, dus het aantal mensen die in mijn bord kijken is beperkt. 😰

Na een beperkte maaltijd zit de dag er weer op. Heb het gevoel dat we al 2 weken weg zijn, maar we zijn nog maar een paar dagen weg. Het hotel is heel eenvoudig, dus geen airco. Wel een ventilator. Maar als je die op een stand zet waardoor je wat lucht creëert, vliegt hij bijna van het plafond. Neem daarbij nog een steenhard bed ( en het is echt steenhard, zelfs het kussen) dan wordt het ook een sobere nacht.

Het is echt een te hard bed en het is te warm. Buiten daarentegen is er wat wind. We zitten ook wat hoger, dus meer lucht. Ik ga dus maar tot een uur of half een buiten zitten. Maar dan moet ik echt wel gaan slapen, want is morgen weer vroeg dag. En we gaan wandelen. Moet dus iets of wat kracht hebben. 😓