Vandaag staat een van de hoogtepunten op het programma. We gaan vandaag met de boot richting de gletsjers. Om 7.15u staat de bus voor de deur. Het is een klein uurtje rijden naar de haven, en de boot vertrekt om half negen. We vertrekken met mooi weer, maar hoe verder we rijden, hoe donkerder het wordt. Onderweg zien we een regenboog, het is dus ergens aan het regenen… Opeens hebben we zelfs een dubbele regenboog… 🌈🌈

Mooi op tijd komen we aan in de haven. Nog even een pipi stop en dan kunnen we aan boord. Het is een catamaran en we zijn zeker niet alleen. Met wat vertraging gaan we dan toch op pad. Het eerste stukje moet je binnen blijven. Maar eens alle plichtplegingen gebeurd zijn, kunnen we wel het dek op. Er staat een stevig windje, maar in het begin schijnt de zon nog een beetje. Maar hoe verder we varen, hoe minder het weer wordt. En het wordt ook stevig koud met die wind. Hier en daar drijven er wat kleine ijsschotsen langs. We komen uiteindelijk bij de Upsala gletjser. Maar vermits deze niet stabiel is, blijven we op een serieuze afstand. Je krijg hem bijna niet goed op de foto. Maar ok, we hebben hem gezien. De boot legt de motor even stil bij een paar grotere ijsschotsen. Allemaal voor de foto. Maar het is moeilijk licht, dus geen idee of ze beetje deftig op de foto staan.

Als alle foto’s genomen zijn, kunnen we verder naar de volgende gletsjer. Het is effe varen, maar we krijgen waar voor ons geld. We komen aan bij de Glacier Spegazzini. Is een mega gletsjer. Meer dan 150m hoog. Is een imposant en ons bootje klein…

We hebben ruim de tijd op foto’s te maken. Het weer overtrekt helemaal, en er steekt een behoorlijke straffe wind op. Bij ons zou dat storm noemen. Wind en regen. Als alle foto’s genomen zijn, kunnen we terug keren naar de haven. Het is beetje koud om echt buiten te blijven staan. Als je in de zon kan staan, valt het wel mee. Maar ik zit toch een tijdje binnen. Tegen 14u zijn we weer in de haven. We rijden terug naar het hotel om Montse en Sandra op te pikken en dan kunnen we doorrijden naar El Chaltén.

Onderweg zet ik mijn foto’s op de iPad. Beetje ontgoocheling. Zitten er geen al te denderende tussen. We rijden een beetje door niemandsland. De enige stopplaats is La Leona. Hier hebben zich een paar schurken schuil gehouden na hun bankovervallen, zo veel jaar terug.

Morgen staan er wandelingen op het programma. We hebben tijd genoeg om ze allemaal te onderzoeken. Maar het is allemaal een beetje chaos. De ene heeft over de rode wandeling, de andere de groene. Ik denk dat ik gewoon effe afwacht en kijk wat er afgesproken wordt. Zo kan ik toch niet volgen. Tussen alle chaos door zien we onderweg voor de eerste keer de bergtoppen van de Fitz Roy. Hiervoor gaan we naar El Chaltén. Eindelijk bij het hotel aangekomen, lijkt het niet helemaal op dat wat er op de app staat. Er klinkt wat gemor. Op zich zijn de kamers best ok. Het is geen luxe, maar dat hoeft toch ook niet. Je bent nauwelijks op je kamer. Voor de rest van de dag is er niets meer gepland. Michael, Ingrid en Nicole lopen het dorp in voor hun gebruikelijke terrasje. En ik loop even mee. Is echt wel zalig om in december op een terrasje te zitten. We lopen nog even naar de winkel, voor de voorraad voor de wandeling morgen. Ik heb besloten om mee te gaan met Ad en Sandra.

Na de winkel is het etenstijd. We gaan over de supermarkt een restaurantje binnen. We beginnen op het terras, maar eens het wordt later wordt, daalt hier ook de temperatuur. Het wordt een hamburger vandaag. En hij is lekker. Is de eerste keer dat mij het eten echt smaakt deze vakantie. Al de rest was op zich lekker, maar niet wow. Ligt natuurlijk aan mijn eet talenten. 😝😀

Ik loop op tijd terug naar het hotel om af te spreken met Ad en Sandra. Daar is het tijd om de zak te maken voor morgen en bedje in te kruipen. Wordt lange, zware dag morgen. 😅