Het was laat gisteren. Heb nog eerst mijn foto’s eindelijk op de ipad gezet. Ondanks dat het zo laat was, ben ik toch vroeg wakker. Het is vandaag een vrije dag, dus niets moet, alles kan. Tegen half tien ga ik maar ontbijten en hopen dat er nog iemand zit om iets mee af te spreken. Want een ganse dag op mijn eentje weet ik niet wat ik zou moeten doen. Blijkbaar zijn er meerdere mensen die wat langer geslapen hebben, want er zitten er nog een hele boel. Cobi en Arno gaan een fiets huren, dus ik check even of het ok is, als ik ook mee rijd. En dat is geen probleem. Zij gaan nog even achter een zonnebrol en tegen half twaalf staan we aan de fietsenverhuur. Het zijn mountainbikes, en dat blijkt achteraf wel nodig te zijn. We rijden langs de kustlijn, richting Puerto Lomo. Het is behoorlijk warm en het is niet echt vlak. Maar ok, op zich valt het wel mee. Heeft de spinning toch iets opgeleverd. 🤔 In een bergaf gaat Cobi bijna overkop. Gelukkig zonder teveel erg, op wat blauwe plekken na. Onderweg komen we een aantal uitzichtpunten tegen en een scheepswrak. Na dit schaapswrak stopt de asfalt en gaan we over op gravel road. Nu verstaan we waarom het mountainbikes zijn die je huurt.
Er is nergens een plek schaduw, dus het constant in de vlakke zon. We rijden nog een heel stuk door. Maar ik heb het beetje gehad met de weg, en we moeten natuurlijk nog heel de weg terug. Arno rijdt wel door naar Puerto Lomo. Cobi en ik rijden weer terug. Het is ietsje minder zwaar dan de heenweg. We hebben blijkbaar toch meer vals plat bergop gereden. Want nu gaat het wat vlotter. Tegen 15u staan we weer aan de fietsenverhuur. Moe maar voldaan.
Aan de overkant is een ijsjesbar en we trakteren onszelf op een grote ijs. Je koopt hier het hoorntje of beker, en afhankelijk van de grootte krijg je dan x aantal bollen. 😍🍨🍨🍨🍦🍦
Daarna is het ons een beetje bezig houden totdat het tijd is om naar het station ter vertrekken voor de nachtbus. We hebben niet geluncht deze middag, en doen dit pas tegen 17u. Zo moeten we straks ook geen avondeten meer hebben. Nog even douchen om al het zout van het zweet van mijn lijf te krijgen. Daarna staat de bus voor de deur. Het is letterlijk misschien nog geen 2 km rijden naar het busstation. Daar nog even wachten en dan kunnen we aan boord.
Het is wel een luxe bus. De zetels kunnen verder naar achter dan de gebruikelijke stoelen op de bus. Normaal zit ik naast Montse, maar Stijn pikt haar plaats in. We zijn klaar voor een rit van negen uur… 😳🤪