Om twee uur gaat de wekker. Gelukkig heb ik gisterenavond al alles ingepakt. Dus het is me enkel omkleden en de laatste spullen in de rugzak steken. Om half drie staat de bus voor de deur. De stad is nu redelijk verlaten, dus we staan redelijk snel op de luchthaven. De vlucht is om vijf uur, dus hebben nog wat tijd voor koffie. Ook het water mag hier mee door de douane. Yesss! Redelijk op tijd vertrekt het vliegtuig. Ik zit op een van de laatste rijen en er zit niemand naast mij. Toppie! Dan kan ik me seffens neerleggen. Eerst effe genieten van de zonsopgang. Want die is langs mijn kant. Ondertussen is de temperatuur tot onder het vriespunt gedaald. Veel slapen zit er niet in, want het is echt te koud. Ik schrijf dan maar mijn dagboek beetje bij. Op nog geen 2 uur staan we in Trelew. Daar staat een bus ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen. Gelukkig zijn de kamers klaar en kunnen we alles al in de kamer zetten. Om negen uur staat de andere bus voor de deur. De bussen worden alleen maar kleiner met de keer. We kunnen er net allemaal in, en moeten met drie vanachter zitten. Het eerste punt op de agenda vandaag zijn de walvissen. We hebben de boot van elf uur.

Wordt de derde keer walvissen kijken voor mij, en iedere keer is het een ander soort boot. We krijgen allemaal een zwemvest aan en dan kunnen we aan boord. Het is de kleinste boot die we al gehad hebben, en hij is helemaal open. We gaan over het strand tot aan de boot en dan wordt die het water ingesleept. Laat de walvissen maar komen.

Er worden er vrij snel gespot. Het is breeding season, dus het zijn vooral vrouwtjes en kindjes dat we te zien krijgen. Het zijn Zuidkapers, eigenlijk erg lelijke beesten qua uiterlijk. Maar ze zijn wel indrukwekkend. En ze komen ook redelijk dichtbij de boot. Ik blijf maar hopen dat er eentje springt. Want daarvoor ben ik toch gekomen. We zien ontzettend veel staarten, en uiteindelijk ook meerdere springen. Helaas allemaal net te ver en te onverwacht om het op foto vast te leggen. Maar bon, ik heb het wel met mijn ogen gezien… 🐋🐳🤩

Na twee uur varen we weer binnen. Het is ondertussen 13 uur gepasseerd, dus etenstijd. Gelukkig is er een klein restaurantje bij de boot. Helaas gaat het er wel niet mega snel. Maar ok, we hebben gegeten… vervolgens kunnen we op weg naar de pinguïns en de zee olifanten.

Eerst een heel stuk rijden over grind road… veel stof happen. Maar we komen het eerst aan bij de pinguïns. Ook deze heb ik nu al een aantal keer gezien, maar ook steeds weer in een andere omgeving. En dat is hier zeker het geval. Je verwacht geen pinguïns tussen de struiken en met 30 graden. Maar toch is het zo… 😀 Het is een heel eigenaardig zicht om ze zo te zien. Het zijn er van hetzelfde soort als in Kaapstad, alleen verschilt het aantal strepen op hun borst. De ene heeft er ėén en de andere twee. Geen idee meer welke weer leven 😂🤔. Ook hier is het net broedseizoen en er zijn dus veel,pinguïns op een nest, maar ook al heel veel kleintjes. En die zijn zo cute!! 😍 En het zijn er zoveel! 👍🏻🤩 We lopen een beetje tussendoor en dan kunnen we weer de bus op voor onze laatste stop van vandaag: de zee olifanten.

Helaas zijn er enkel vrouwtjes en jonkies. Dus niet de mannetjes met hun rare snuit. Maar ok. Het is beter dan niets… 😀

Dan is het half zeven gepasseerd en moeten we nog twee uur terug naar het hotel. Het grote stuk gaat over gravel road, wat niet echt prettig reist. Dat ondervindt ook een personenwagen die ons voorbij wou razen… Hij verliest de controle over zijn stuur en gaat de kant in. Gelukkig is er geen schade. Het is negen uur als we eindelijk aankomen, na een heel lange dag. Nu nog eten. Ben eigenlijk te moe om nog te eten, maar ok. Men moet eten. Het wordt laat voordat we eindelijk in ons bed liggen.

Morgen een vrije dag in Puerto Madryn…