Een ganse nacht dus zonder airco… 😓 Vandaag een lange reisdag naar Swaziland. Net zoals in Lesotho rijden we naar daar, slapen daar 2 nachten en gaan dan weer het land uit.

De grensovergang gaat verbazend vlot. We staan hier geen ander half uur om erin te geraken. De weg naar de accommodatie is een saaie rit. Heel veel is er niet te zien onderweg. Voor de lunch stoppen we bij een kaarsenfabriek, waar ook een restaurant aan zit. En we zijn hier niet de enige toeristen… 🤔

Bij de accommodatie aangekomen, blijkt dat we toch beetje van de buitenwereld zijn afgesneden. Ik heb in tegenstelling tot andere nog wel bereik in het restaurant, maar er is helemaal geen wifi. De huisjes voor de komende 2 nachten is nu niet echt de gedroomde locatie. Het eerste wat ik zie zijn beestjes in mijn bed. Ja, dat wordt in de lakenzak slapen deze nacht. Er is hier voor de rest niets te doen, dus het wordt kletsen totdat het buffet wordt geopend. Niet a la carte, maar eten wat er opgediend wordt… Om 21 uur ben ik weer in mijn huisje en is het tijd om het bed te inspecteren op beestjes…

Het was een warme nacht. Vermits er geen airco of ventilator aanwezig was, heb ik vannacht een uur de deur naar het terras open gezet. Ik heb dus dat uur ook niet geslapen, maar op wacht gelegen om te zien of er geen beestjes binnen kwamen. We zitten hier midden in de jungle…

Om 9u vertrekken we naar wat eigenlijk onze slaapplaats had moeten zijn. Het weer is niet echt denderend vandaag. Ik ben eigenlijk van plan niets te doen als de anderen gaan wandelen. Maar je kan er ook fietsen. We zijn uiteindelijk met 4: Floris, Linda, Marieke en ik. We huren de fietsen voor 2 uur. Nadat we betaald hebben, kunnen we de fietsen uitkiezen. Het zijn allemaal mountainbikes. Wel meegenomen, want het is hier toch niet helemaal vlak. 🤔🤣 Ieder kiest zijn fiets en dan even testen. Ik zit nog niet tegoei op de mijne, of ik trap al door. Die versnellingen werken niet 100%. Mijn enkel kapot en toch een minder zachte aanraking met de bare van de fiets. De meneer van het spel kijkt nog eens. Hij zegt dat het in orde is, maar alweer trap ik door. Nog een keer mijn hiel. Uiteindelijk kunnen we wel vertrekken.

Bij het eerste stuk dat een beetje bergop gaat, trap ik weer door mijn versnelling. Gelukkig hebben we een man in ons gezelschap en kan Floris het probleem verhelpen. Nadien is het een stuk aangenamer fietsen. Het is eens iets anders dan een game drive. We komen op een paar meter te staan van de zebra’s en tussen de impala’s. Heel speciaal. 😀 In de verte wordt het behoorlijk donker, dus we besluiten toch maar sneller naar de lodge terug te rijden. We zijn niet echt voorzien op regen. We kunnen daar iets eten en het wordt opmerkelijk frisser. Dat zijn we niet gewoon meer, en zijn er zeker niet meer op gekleed. Met een bezwete t-shirt krijg je het dan ook nog eens extra snel koud. Gelukkig gaan we om 14uur weer terug naar onze huisjes. Daar wordt het dan snel een heel pak laagjes aan doen. Om 15u staat de traditionele dans op het programma. Ondertussen is het beginnen regenen, en het is niet van zin om te stoppen. De dans wordt dus maar voor het restaurant uitgevoerd. De village walk die zou volgen, wordt afgelast door de regen. Alweer niets meer te doen totdat het avondeten wordt geserveerd. Dus we schrijven maar ons dagboek bij en kletsen nog maar wat bij het haardvuur. Een warme douche kan je echt wel gebruiken. Een compleet verschil met de afgelopen dagen.

Morgen laten we Swaziland weer achter ons en komt het hoogtepunt van de vakantie: het Krugerpark.