Maandelijks archief: november 2018

Het was warm in de tent, maar toch redelijk geslapen. Vandaag staan er 2 game drives op het programma.
Vanmorgen is het aantal mensen die meegaan beperkt. Hetgeen we zien is ook beperkt. We komen nog wel een luipaard tegen, maar voor de rest blijft het bij een aantal vogeltjes. Tja, daarvoor kwam ik niet naar Afrika…
Bij de game walk hebben ze ook niet zo veel gezien, dus was een goed idee om toch met de drive mee te gaan. Om 9u zijn we weer terug en kunnen we ontbijten.
De rest van de voormiddag moeten we de tijd doden, want lunch is maar voor zien om 13u. Een beetje verderop ligt een privé lodge. Als er geen gasten zijn, kunnen de mensen van het tentenkamp daar het zwembad gaan gebruiken. Dus dat doen we dan maar… Water is wel heerlijk.

Is vandaag onze laatste dag, dus de rugzak moet gemaakt worden. Tussen de lunch en de sun set drive is er meer dan tijd genoeg. Ik kan aan de puzzel beginnen om alles in mijn rugzak te krijgen, en na te denken hoe ik mijn glazen hippo’s heel in Amsterdam krijg. Nog snel een douche en dan zijn we klaar voor de laatste game drive van de vakantie. Laat die mannetjes leeuw maar komen…

We hebben dezelfde chauffeur als vanmorgen. In tegenstelling tot vanmorgen staan de jeeps wel met elkaar in verbinding en komt er al snel het bericht dat er weer een luipaard is gesignaleerd. Iedereen er heen. Als we daar aankomen, zien we alleen maar zijn poot. Hij versnelt en begint te lopen. Met de jeep proberen we hem te volgen, net zoals de andere jeeps uiteraard. En dan begint de grote frustratie van de dag. Het luipaard zit daar met een aantal jeeps rond hem. ook wij. Maar blijkbaar is de regel dat er max 3 jeeps bij een dier mogen staan. En dus wanneer er een nieuwe jeep komt, rijdt de onze weg. What the f*ck!!! We gaan een beetje verder staan wachten. We zijn dan ook de enige jeep die zich blijkbaar aan de regels houdt, want er staan ondertussen meer dan 3 jeeps, en de onze beweegt niet…. De frustratie wordt alleen maar groter zo. Blijkbaar kan de chauffeur zijn licentie kwijt geraken als iemand doorgeeft dat hij in overtreding zou staan, en dat wil hij dus niet hebben. En wij zijn daar dan de dupe van. Op een bepaald ogenblik komt de andere jeep van onze groep voorbij en zij dolblij natuurlijk want zij hebben alle actie van op de eerste rij gezien. Als wij dan toch richting luipaard rijden, is er enkel nog een schimp op te vangen van hem tussen de bladeren. ECHT???? Mijn humeur staat al op serieus onweer en dat wordt de rest van de rit niet meer beter.

Tegen zeven uur zijn we dan weer bij de lodge en is het tijd voor het laatste avondmaal. Lekker met onze voeten in het zand en in den donker. Is me echt genoeg geweest. NA de speech van Lou en het eten, probeer ik nog online in te checken, maar de wifi is ook al niet wat het moet zijn. Ik besluit dan maar nog eens te gaan douchen en mijn bed in te kruipen. Morgen een lange reisdag naar de luchthaven.

Om 7u45 zijn we op pad voor een lange dag naar de luchthaven. Onze eerste stop van de dag is Graskop. Hier was ik ook al in 2012, maar het is precies toch allemaal wat moderner geworden en sterk uitgebreid. Het is hier koffie stop, maar ik loop maar wat rond. Het wordt nog lang genoeg zitten de komende uren. Via de Panorama route rijden we verder richting Johannesburg. Is een mooie tocht, en lijkt me wel allemaal een beetje bekend. 🙂
Bij God’s Window houden we nog een foto stop, en rijden vervolgens door naar Bourkes Luck Potholes. Ook hier was ik in 2012 en ook hier is het allemaal voor moderner geworden en nog veel meer toeristischer. Ook hier weer wat foto’s nemen om dan door te rijden naar Blyde River Canyon. Hier heb ik in 2012 een foto gemaakt, die ik graag zou opnieuw maken. Maar de rots waar ik toen op stond, is nu afgesloten met een hekje. Dus alweer een ontgoocheling: geen zelfde foto.

Het wordt nog een lange rit naar de luchthaven, en we lopen onderweg toch wat vertraging op. De zonsondergang wordt dus maar bekeken vanuit de bus.
Eens op het vliegveld kleden we ons om en wordt er afscheid genomen van Henning en gaat iedereen zijn eigen weg. Een aantal gaan in de lounge de tijd doorbrengen. Ik dool een beetje rond met een aantal anderen. We zijn op het laatst een van de enige mensen die er nog rondlopen.

Na een lange vlucht komen we dan eindelijk aan in Amsterdam. Nog even dag zeggen en dan is het tijd om echt naar huis te gaan. In tegenstelling tot andere jaren neem ik niet de thalys naar Mechelen, maar rijd ik met de trein naar Den Bosch waar Peggy me oppikt. Nog even een bakkie koffie en dan met de auto naar huis. Gelukkig geen jetlag, alleen slecht weer. Het temperatuursverschil is toch een graad of 30 denk ik.
Weer thuis, en back to reality. Geen idee wat er de komende maanden brengen zullen…

Om half zes loopt de wekker af. Vandaag rijden wij met de jeeps naar onze laatste accommodatie. De bus mag niet door het park. De jeeps zijn vol. Het is vroeg en dus toch nog wat frisjes. De zoektocht kan beginnen. Het is wederom hetzelfde… alle dieren zitten langs de andere kant dan waar ik zit. Gelukkig heb ik alles al eens gezien. Maar het irriteert me toch. Je moet over 2 mensen over om foto’s te kunnen maken. En dan sta je niet goed, of je kan ze niet zien omdat de jeep te laag is…

We zien wel een giraf en een koedoe. Opeens scheurt de jeep er vandoor, want er is een cheeta gespot. Dat is dan het ‘voordeel’ om in het Kruger te zijn. Alle jeeps staan daar met elkaar in verbinding. Met een cheeta op een lijstje afgevinkt, kunnen we gaan ontbijten. Hier zijn we al helemaal niet de enige toeristen meer. Ook dit komt me bekend voor van een jaar of zes geleden. We eten ons ontbijt op dat we gisteren hebben gekocht en kunnen dan weer gaan. Belangrijkste doel van de game drives: de foto van de mannetjes leeuw.

Opeens komt weer een bericht binnen. Deze keer zijn er leeuwen gespot. Yesss, allen erheen. En dat is letterlijk te nemen. Er staan zeker 20 jeeps, als het er niet meer zijn. We staan dus in de file om naar de leeuwen te kijken. Het zijn een paar leeuwinnen EN 2 mannetjes leeuwen. Yessss! Helaas!! Tegen dat het aan ons is, zijn de mannetjes leeuwen verplaatst naar de schaduw onder een boom. En heffen hun kop niet meer op. DJU!! Zou weer moeten lukken. Het wordt duidelijk niet mijn lucky game drive. Volgens sommige in de jeep heb ik echter niet te klagen. Want de dieren zitten evenveel langs links als langs recht… Ja, echt niet! 😡

Nadat we geluncht hebben, rijden we verder naar ons tentenkamp. We zien van de hele rit eigenlijk niets meer. Misschien een impala of zebra. Maar meer niet. Redelijk moet komen we aan bij onze accommodatie. Een luxe tentenkamp. Glamping heet dat tegenwoordig blijkbaar 🙈🤔

Een ganse nacht dus zonder airco… 😓 Vandaag een lange reisdag naar Swaziland. Net zoals in Lesotho rijden we naar daar, slapen daar 2 nachten en gaan dan weer het land uit.

De grensovergang gaat verbazend vlot. We staan hier geen ander half uur om erin te geraken. De weg naar de accommodatie is een saaie rit. Heel veel is er niet te zien onderweg. Voor de lunch stoppen we bij een kaarsenfabriek, waar ook een restaurant aan zit. En we zijn hier niet de enige toeristen… 🤔

Bij de accommodatie aangekomen, blijkt dat we toch beetje van de buitenwereld zijn afgesneden. Ik heb in tegenstelling tot andere nog wel bereik in het restaurant, maar er is helemaal geen wifi. De huisjes voor de komende 2 nachten is nu niet echt de gedroomde locatie. Het eerste wat ik zie zijn beestjes in mijn bed. Ja, dat wordt in de lakenzak slapen deze nacht. Er is hier voor de rest niets te doen, dus het wordt kletsen totdat het buffet wordt geopend. Niet a la carte, maar eten wat er opgediend wordt… Om 21 uur ben ik weer in mijn huisje en is het tijd om het bed te inspecteren op beestjes…

Het was een warme nacht. Vermits er geen airco of ventilator aanwezig was, heb ik vannacht een uur de deur naar het terras open gezet. Ik heb dus dat uur ook niet geslapen, maar op wacht gelegen om te zien of er geen beestjes binnen kwamen. We zitten hier midden in de jungle…

Om 9u vertrekken we naar wat eigenlijk onze slaapplaats had moeten zijn. Het weer is niet echt denderend vandaag. Ik ben eigenlijk van plan niets te doen als de anderen gaan wandelen. Maar je kan er ook fietsen. We zijn uiteindelijk met 4: Floris, Linda, Marieke en ik. We huren de fietsen voor 2 uur. Nadat we betaald hebben, kunnen we de fietsen uitkiezen. Het zijn allemaal mountainbikes. Wel meegenomen, want het is hier toch niet helemaal vlak. 🤔🤣 Ieder kiest zijn fiets en dan even testen. Ik zit nog niet tegoei op de mijne, of ik trap al door. Die versnellingen werken niet 100%. Mijn enkel kapot en toch een minder zachte aanraking met de bare van de fiets. De meneer van het spel kijkt nog eens. Hij zegt dat het in orde is, maar alweer trap ik door. Nog een keer mijn hiel. Uiteindelijk kunnen we wel vertrekken.

Bij het eerste stuk dat een beetje bergop gaat, trap ik weer door mijn versnelling. Gelukkig hebben we een man in ons gezelschap en kan Floris het probleem verhelpen. Nadien is het een stuk aangenamer fietsen. Het is eens iets anders dan een game drive. We komen op een paar meter te staan van de zebra’s en tussen de impala’s. Heel speciaal. 😀 In de verte wordt het behoorlijk donker, dus we besluiten toch maar sneller naar de lodge terug te rijden. We zijn niet echt voorzien op regen. We kunnen daar iets eten en het wordt opmerkelijk frisser. Dat zijn we niet gewoon meer, en zijn er zeker niet meer op gekleed. Met een bezwete t-shirt krijg je het dan ook nog eens extra snel koud. Gelukkig gaan we om 14uur weer terug naar onze huisjes. Daar wordt het dan snel een heel pak laagjes aan doen. Om 15u staat de traditionele dans op het programma. Ondertussen is het beginnen regenen, en het is niet van zin om te stoppen. De dans wordt dus maar voor het restaurant uitgevoerd. De village walk die zou volgen, wordt afgelast door de regen. Alweer niets meer te doen totdat het avondeten wordt geserveerd. Dus we schrijven maar ons dagboek bij en kletsen nog maar wat bij het haardvuur. Een warme douche kan je echt wel gebruiken. Een compleet verschil met de afgelopen dagen.

Morgen laten we Swaziland weer achter ons en komt het hoogtepunt van de vakantie: het Krugerpark.

Het werd een korte nacht en met kleine oogjes kom ik aan de jeep. Gelukkig deze keer wel 2 jeeps om op safari te gaan. We zijn met 17 en de jeeps zijn voor 9 personen. Dus ze zitten goed vol.

Ik zit wel in de juiste jeep denk ik. We moeten eerst een uur rijden om bij het Hlubluwe/Umfolozi National Park te komen. Er werd ons aangeraden toch iets van trui mee te nemen, want het kan wel fris zijn. En dat is ook effectief zo in een open jeep. Bij de ingang is er nog even een pipi stop en dan gaan we het park binnen. Nu kan het speuren beginnen. Voor dat we er echt tegen kunnen, gaan we nog ontbijten. Op een lege maag kan je geen wild spotten.

We beginnen klein met een impala en helemaal in de verte een zebra. Maar dit park staat bekend om zijn witte neushoorn, dus daar gaan we naar op zoek. Het is behoorlijk warm, maar de chauffeur weet waar we ze ongeveer kunnen vinden. En daar vinden we ze dan ook. Uiteraard zitten ze aan de andere kant van waar ik zit. En zo blijft het de rest van de game drive. De ‘onbenullige’ beesten zitten langs mijn kant, alle groten langs de andere kant. 😡

We zien wel een hele grote groep olifanten aan een drinkpool. Deze laten duidelijk merken dat we op afstand moeten blijven. Vermits we hier langer staan dan voorzien, wordt het ook een late lunch. En dus ook later thuis. Ik bel nog even naar het thuisfront. We frissen ons wat op en gaan met een aantal bij de Italiaan eten. Lekkere pasta en pizza. 😋

Daarna lopen we in het donker terug naar het hotel. Helaas komen we geen hippo tegen op straat. St. Lucia staat bekend om de nijlpaarden. En deze komen tegen de avond uit het water en dwalen dan in het dorp rond. Gisteren zijn 2mensen van de groep er wel eentje tegen gekomen. 😂

Wanneer ik terugkom op de kamer staat de airco af. Ik krijg hem helaas ook niet meer op. Dus terug naar de receptie. Daar zit niemand. Ik,probeer dan met de afstandsbediening van annelies hem weer op te krijgen, maar helaas. Nog maar eens naar de receptie. Niemand niet te vinden. Dan maar de batterijen gewisseld met die van de tv, maar ook niets. Het is echt pokke warm. Dus het wordt met de 2 kleine raampjes open slapen en hopen dat de baboons niet binnen geraken. Morgen naar ons derde land van de vakantie : Swaziland 😎