We laten Plettenberg Bay achter ons en vertrekken met lichte regen naar Oudtshoorn. Onderweg wordt er uiteraard gestopt voor een bakkie koffie, zoals ze hier zo leuk zeggen. Tegen de middag komen we aan in de buurt van ons hotel. Maar er wordt eerst nog gestopt bij een winkelcentrum, waar we middag eten. Ik heb eigenlijk geen honger, maar bestel toch maar wat. Eens voor mijn neus is het helemaal over. Het staat me echt tegen. Ik eet twee happen en laat de rest staan. We rijden door naar onze accommodatie. Het is dus geen hotel zoals vermeld in de reisbeschrijving. Eigenlijk is het een vakantiepark ala center parcs. We gooien onze bagage binnen en vertrekken snel weer voor de namiddag activiteiten.

Onze eerste stop zijn de Cango grotten. Samen met een gids en zeker nog 30 anderen lopen we de grot binnen. Er zijn zo’n 5 km aan grotten, lang niet allemaal toegankelijk voor het publiek. De eerste kamer is de grootste. Veel zie je nog niet van de stalactieten en stalagmieten. We krijgen eerst de uitleg over de ontdekking van de grotten door wie en hoe. Er is een geweldige akoestiek in de kamer. Vroeger werden er hier concerten gehouden. Er wordt gevraagd of er iemand wil zingen om de akoestiek te laten horen. Niemand is uiteraard kandidaat, dus de gids zelf zingt. Ze hebben sinds vanmorgen een nieuwe president en hij steekt van wal met het volkslied. Ale, dat denk,ik toch dat het is. Is echt effe een kippenvel momentje. Daarna is het tijd om het licht aan te steken en dan wordt alles veel duidelijker.

Om de grotten een beetje te sparen, en algen vorming te voorkomen, worden de lichten iedere keer aangestoken en weer gedoofd. Veel te snel gaat het licht weer uit en moeten we verder naar de volgende kamer. Is moeilijk foto’s maken zo in den halve donker. De kamers worden iedere keer kleiner, maar wel mooi om zien. In totaal bezoeken we 5 kamers. Wat eigenlijk maar een vijfde of zo is van totale grot. Makkelijk komen we ook weer buiten. Je kan ook een avonturenroute doen, maar dan mag je helemaal geen claustrofobie hebben. Bij de uitgang staat een soort hutje waar de grootte van de verschillende gangen in gemaakt is. Hier kan je dan testen of je dun genoeg bent om alles tot een goed einde te brengen. Dat is zeker niet aan mij besteed.

Daarna rijden we door naar de struisvogel farm. Hier krijgen we eerst een rondleiding en wat meer uitleg. Je kan er ook eentje voeren of een nekmassage krijgen. Ook dat is wederom niet aan mij besteed. Ik neem de foto’s wel 😊😂 Na de rondleiding is het tijd om wijn te proeven. Ze zouden deze reis beter een wijn reis noemen. Want de keren dat er hier wijnproeverijen zijn…. kei gemakkelijk als je niet drinkt 🤔😬 Het is wel een mooi plaats om te zitten met een geweldig uitzicht en de temperatuur is,ook aangenaam. Want de zon bijna zakt, is het tijd om te gaan eten. We beginnen met een carpaccio van struisvogel met roosterkoek. De roosterkoek is ontzettend lekker, de carpaccio eet ik op, maar hoef niet aangevuld worden. Daarna is het buffet met uiteraard struisvogel op het menu. Is een lekker beestje 😋😋😋 Sommigen hebben al behoorlijk wat wijn gedronken, dus het volume is ook al wat naar omhoog. Ondertussen probeer ik foto’s te maken van de zonsondergang. Maar uiteraard zit er een wolk voor tegen dat ik buitenkom… 😬

Nadien nog een toetje en terug naar ons ‘hotel’. Vermits het goed weer is en zuid afrika bekend staat om zijn braai, kan je het al,raden. Lawaai genoeg… dus worden dan maar oordoppen. Gelukkig blijven we hier maar 1 nacht. Morgen naar Graaff Reinet.