Vandaag rijden we naar de volgende slaapplaats, Trincomalee. Vertrek alweer om 8u, terwijl het toch maar een dikke 110 km rijden is.
Onderweg stoppen we voor een Boeddha beeld in de teaching position. Deze staat rechtover de universiteit. Daar achter staat er ook nog een stoepa. Iedereen denkt dat die mega oud is, maar blijkbaar is die stoepa maar 25 jaar oud en is het een replica van eentje die in India staat. Dus helemaal niets met Sri Lanka te maken.

We rijden verder naar Mihintale. Dit is een belangrijk pelgrimsoord. De bus zet ons beneden af en dan is via de trap naar boven. Vlak voordat je het plein opgaat, moet je je schoenen uitdoen (uiteraard). M.a.w. je moet de beklimming van de verdere trappen op blote voeten doen. Het is ondertussen behoorlijk heet en de stenen zijn dus niet zo aangenaam om over te lopen. Je kan naar een rots klimmen. Maar de trap is niet echt een trap meer en er is niet zoveel om je aan vast te houden. Er komen ook constant mensen op en af. Dus niet ideaal voor mensen met hoogtevrees. Ik twijfel nog of ik er zou aan beginnen, maar haak dan toch af. Wilma heeft ook hoogtevrees en geraakt niet verder dan de eerste 5 trappen. Dus de rots slaan we over.

We beklimmen de trappen dan maar naar een stoepa en eentje naar een Boeddha beeld. Van hieruit hebben we ook een mooi zicht op Anuradhapura.

Na deze inspanning is het tijd om het vochtpeil wordt normaal te brengen met een tea break.
In de namiddag bezoeken we nog het Dutch Fort. Heel veel fort is er niet te zien, en waar ik dacht dat het fort zou zijn, staat een hindoe tempel… Dus schoenen weer uit en over de hete stenen en zand met steentjes in tot aan de tempel. Je mag hier alleen maar foto’s langs de buitenkant nemen. Dus er is niet zo heel veel aan. De ceremonie die aan de gang is, is ook enkel maar wat gezang en een klok luiden…

We rijden daarna door naar het hotel. Het is ondertussen half vijf gepasseerd…

Aangekomen in het hotel worden de kamers uitgedeeld en ik zit op de begane grond, met uitzicht op het zwembad. Ik kan bijna vanuit mijn bed het zwembad inspringen. Dus het is rugzak in de kamer, bikini aan en zwembad: here i come!!
Voor het avond eten gaat iedereen naar het seafood restaurant. Uiteraard, want we zitten op 50m van de zee. Dus als je hier geen goeie vis kan scoren, dan nergens. Vermits ik liever de vis aan mijn neus laat voorbij gaan, ga ik eten in het hotel. Wanneer ik de kaart ga vragen, zit Leny van onze groep daar helemaal alleen. Voor haar is het goed dat ik bij haar aanschuif. Dus het wordt een etentje met twee in een voor de rest leeg restaurant. Daarna nog wat schrijven en de dag zit er weer op. Morgen een vrije dag, zo,der excursies. De snorkeltoer kan niet doorgaan vermits de zee te ruw is.

Wordt dus dagje zwembad!! 😎