We zijn alweer dinsdag 29 december, het jaar zit er bijna op. Op half 8 vertrekken we richting onze volgende bestemming: Queenstown.Onze eerste stop van de dag is uiteraard een koffiestop 😀 Vervolgens rijden we door naar het strand waar we een Dune Walk maken. Een korte wandeling door een bosje en dat uitkomt op het strand. Hier maken we ook kennis met de zandvlooien. Ergerlijke beestjes, die je te snel af zijn en waarvan de beten ongelooflijk jeuken. We krijgen van Evelien ook de opdracht om allemaal een platte steen te zoeken, die in je handpalm past en waar je een fijn gevoel bij hebt. Rare opdracht, maar iedereen gaat naarstig op zoek naar de juiste steen. In de bus worden de stenen dan doorgegeven en genoteerd welke steen van wie is. Blijkt dat Evelien deze allemaal mee naar huis neemt en er thuis een matje van maakt voor in de tuin. Die hadden we niet kunnen verzinnen. 😀

We maken nog een aantal stops voor dat we i Queenstown zijn. Onder andere een stop bij de Thunder Creek Falls, een kleine waterval. Op weg komen we nog een aantal meren tegen ( de namen zijn me helaas voorbij gegaan 😉) en uiteindelijk komen we over bij onze excursie van de dag. Het wordt een damesuitje naar de Riverjet. Een supersnelle boot die tussen de rotsen doorscheurt. We moeten nog even wachten, maar geeft ons de tijd om de zonnebrand op te smeren. Wanneer het dan uiteindelijk onze beurt is, krijgen we de boodschap dat we ons moeten splitsen. We zojn met 1 persoon teveel in onze boot en er kan niemand anders gesplitst worden. We stribbelen nog wat tegen, maar er is weinig aan te doen. Is kiezen of delen. Gertie, Cheryl en Willy gaan dan maar in de 2de boot. Achteraf gezien misschien nog wel fijner dan dat we allemaal in 1 boot hadden gezeten. Nu kon je nog een zwaaien naar de anderen, en gefilmd worden met de GoPro. Een half uurtje kicken 😀 Nadien kan je ook het,filpmje van hun kopen en de fotos die werden gemaakt: 80 dollar. Ja, is allemaal fijn en wel, maar omdat we gesplitst moesten worden, moeten we nu 2 keer alles kopen. En was niet onze fout. Maar het was blijkbaar al gecommuniceerd en we krijgen de 2 voor de prijs van 1. Is wel een mooie compensatie.

De rest van de groep was reeds doorgereden naar het hotel en de stad. Een busje van de maatschappij brengt ons dan ook naar de stad. We gaan iets drinken om de fijne namiddag. De anderen zouden ook naar de stad komen en zouden we samen iets kunnen eten. Maar daar loopt iets compleet mis met de communicatie. Uiteindelijk beland ik met Gertie en Cheryl op restaurant, waar het lekker eten is. Daarna gaan we nog een ijsje eten bij Patagonië. De bollen van de Crocantino kunnen hier niet aan tippen. We zouden nadien al lopend teruglopen naar het hotel, maar eigenlijk weten we de weg niet. We doen een poging, maar al snel draaien we toch maar om en gaan met de bus naar huis. Achteraf gezien ook de beste oplossing want was een behoorlijke wandeling geweest. ☺️

Woensdag hebben we een vrije dag in Queenstown. De ene gaat wandelen, Gertie gaat paardrijden en ik doe niets. Buiten uitslapen 😴 Om half tien ga ik dan ontbijten met Cheryl en doen we niets buiten rommelen totdat Gertie weer thuis is. Dan nemen we de bus naar de stad. We pikken een broodje op en gaan shoppen. Het weer is een pak frisser dan gisteren. Boven op de berg ga je niet veel zien vrees ik. Het is niet echt ijsjesweer, maar toch. Die ijsjes van Patagonië mag je echt niet laten liggen. Dus we stoppen daar nog even voor een ijsje of een ijskoffie. Zo groot is Queenstown niet en tel daar nog het slechte weer bij en dan komen we al snel tot de conclusie: het is geen weer, we gaan terug naar het hotel. Terug de bus op en weg naar een warme douche. We eten dan maar in het hotel. We zijn er helemaal alleen. Maar het eten is wel lekker. Verder dan soep en lookbrood kom ik niet meer na mijn ijsje. 😋 En daarmee is er al weer een dag voorbij. De dagen gaan hier supersnel. Voordat je het goed en wel doorhebt, zitten we alweer aan het avondeten. Rugzak inpakken en slaaptijd. Morgen rijden we naar Te Anau en is het oudjaar. 🎉