Vandaag zaterdag, 2de kerstdag. We moeten op tijd vertrekken, omdat we een strakke planning hebben voor de dolfijnen en walvissen. In plaats van de afgesproken 7.30u zijn we ineens om 7.15u weg. Wat een gejaag voor een zaterdagmorgen. 

Om 12.15u moeten Dirkje, Nel en Cheryl bij de check in zijn. Zij gaan vandaag zwemmen met de dolfijnen. Ze gaan op zee op zoek naar de dolfijnen en worden dan te water geladen. Wij rijden door naar het hotel. De walvistoeristen hebben nog een beetje tijd om eten. Maar vermits we gewaarschuwd zijn door Evelien over de ruigheid van de zee, eet ik toch maar niet teveel. Tegen half twee vertrekken wij. We krijgen eerst een safety instructie en dan de bus op richting haven. Het is niet echt een gewone boot. Het is een redelijke speedboot. We moeten allemaal binnen gaan zitten, en mogen pas aan dek als de boot stil ligt, omdat er een potvis ligt.

Het zijn hier allemaal potvissen. Geen orka’s. Die zijn er wel, maar komen hier heel zelden voor. Ze zouden er wel gezien hebben in de morgen. De eerste keer dat ze de boot stilleggen is voor een slapende potvis. Veel zie je niet buiten een vlek en af en oe spuit hij eens. We zijn niet alleen op het water. En de boten staan ook in onderling contact. Allemaal snel terug binnen en weer weg naar de volgende. Hier ook alweer een slapende. Het is blijven kijken, fototoestel constant in de aanslag. Op een bepaald moment zie je dan alles naar beneden gaan en is het wachten op de staart. Spannend, komt die of komt die niet… Jihaaaaaaaa, daar is ie!! Klik klik klikklik. Je hoort niets anders dan fototoestellen afgaan. En dan een gejuig dat we dit toch gezien hebben. Iedereen in euforie en we zijn weer weg. We vinden er nog eentje. En ook die is ons goedgezind. En laat ons ook nog zijn staart zien. Als kers op de taart krijgen we nog een aantal dolfijnen rond de boot die ook nog eenshun kunstjes komen vertonen. Jep, het was een zeeeeeeeer geslaagde boottocht. En meer overtuiging dat ik ooit de orka wil zien springen.

We komen weer terug aan bij het hotel en ook de dolfijnzwemmers zijn terug. Die hadden ook een super namiddag gehad. Iedereen blij en gelukkig. Terwijl het grootste deel van de groep bij de Indier gaan eten, ga ik met Cheryl, Peter en Ida eten in the Pier. Lekker en we zijn op tijd terug in het motel. Nog beetje rommelen, schrijven en dan is de dag al weer om en slapenstijd… 

Morgen lange reisdag naar Fox Glacier…