RestWoensdag 16 december. We zijn al weer bijna een week onderweg. We rijden vandaag van Paihia naar Rotorua. Het weer is niet optimaal vandaag, maar op zich is dat niet zo erg, vermits het een reisdag is. We rijden opnieuw door Auckland. Hier is het nog mooi weer, maar hoe verder we in de dag komen, hoe bewolkter en grauwer het wordt. Na de middag zetten we Gertie en Willy af bij de Hobbit. Wij rijden verder door. Het regent ondertussen pijpestelen. Normaal zouden we gaan wandelen, maar ik blijf lekker in de bus zitten. Een paar dapperen gaan toch en lopen de Te Waihou Walkway. De anderen rijden met Paul mee naar het einde van de wandeling. We lopen toch de anderen een beetje tegemoet om het groene water te zien. Maar al snel zijn we terug aan dr bus en wachten de anderen op. Het is ondertussen helemaal opgeklaard weer. We kunnen weer door naar Rotorua. Diegene die morgen de helikoptervluxht doen, moeten nog snel op de weegschaal en dan kunnen we door naar het hotel. Het is hier thermisch gebied en dat ruik je ook. De zwavellucht en lucht van rotte eieren komt je tegemoet als je de bus uitstapt. Vanavond staat ook de Maori show op het programma. Er is dus net genoeg tijd om snel naar de winkel te gaan en te douchen. Om 19u worden we opgehaald voor het spektakel.

We rijden ongeveer een hakf uurtje voor we aankomen aan het “maori dorp”. We zijn hier duidelije niet alleen. Ze hebben hier 4 grote bussen gedropt. Elke bus heeft een chief gekozen en zij worden eerst ontvangen door het Maori hoofd. Wnneer die ceremonie afgelopen is, worden we in “kleine” groepjes verdeeld. Nu ja, klein!?? Het zijn zeker groepen van 20-25 man. Elk groepje begint bij een hutje waar je wat uitleg krijgt. Wanneer die gedaan is, schuif je verder door. Veel volk, veduw, en in het bos… De (gehoopte) mensen fotos worden niets. Is toch beetje teleurstelling. Als we alle hutjes hebben gezien, mogen we gaan eten. Die vier bussen dus gelijk in een soort eetzaal. 3 keer hetzelfde buffet en gaan… Is hier ook een overrompeling. Er wordt nog wat gezongen en rond 22uur worden we beetje buiten gekeken. Terug de bus op en weer naar het hotel. Morgen grote dag met de helikoptervlucht.

Donderdag is het dan zover. Om acht uur vertrekken we te voet van aan het hotel naar de waterfront. Is een mooi wandelpad, maar snap nu waarom we om acht uur moeten vertrekken als we er maar om negen uur moeten zijn. We lopen bijna 45min langs het pad. Bij de waterfront aangekomen, moetrn we nog eens op de weegschaal om het gewicht bij de juiste naam te plakken. We zijn met 9 en hebben 2 helikopters. Ik zit in de helikopter samen met Willy, Gertie en Sheryl. Is toch spannend allemaal. Wanneer de eerste helikopter is gevuld, komt de onze aanvliegen. Onze reddingsvest aan, en in de helikopter. Laat ons maar vertrekken. Voordeel tov een vliegtuig, je hebt niet veel plaats nodig om op te stijgen. Je gaat gewoon recht omhoog. We hebben een vlucht van 40min tot aan White Island. Het grootste stuk gaat over zee. Het is allemaal niet zo eng als gedacht. Na 40 minuten komt het eiland in zicht. We landen vanvoor aan het eiland. We krijgen een helm, en een gasmasker voor het geval de zwavelgeur te erg wordt. En dan gaana we op pad.

Het is echt een fantastisch zicht: al die wolken, de verschillende kleuren. Niet veel mensen kunnen zeggen dat ze op een actieve vulkaan zijn geweest. We hebben geluk met de geur. De wind staat in de juiste richting dus we hebben de gasmaskers niet nodig. We blijven ongeveer een dik uur op het eiland. De fotos gaan alweer hard. We hebben ook geluk want we zijn alleen op het eiland. Net als wij klaar zijn en terug gaan instappen, komt er een boot met toeristen aan. Zijn net op tijd klaar. We vliegen alweer terug naar het vaste land. Wanneer ik mijn fototoestel wil wegsteken, vind ik die tas niet meer. Shit, wnt het was niet de mijne. Kan me ook niet meer herinneren of ik het meegenomen had in de helikopter of toch achter glaten in het kantoortje. Ze gaan de piloten bellen om te zien of het nog in de helikopter lag. Ik hoop het wel, maar kan er nu ook niets meer aan doen.

We gaan dan maar eten en lopen weer naar het hotel. De rest van de namiddag doe ik niets meer. Gewoon wat op mijn bed liggen, internetten, en wat schrijven. Om 19u hebben we met een aantal afgesproken om te gaan eten. Er is een marktje waar er een hoop eetstandjes zijn. Dus daar kan iedereen kiezen wat hij zelf wil eten. Nog wat rondlopen en weer naar het hotel. Morgen rijden we door naar Tongariro National Park.