We beginnen met de Hamar markt. Vermits deze maar eerder tegen de voormiddag op gang komt, kunnen we uitslapen. We wachten aan de poort van de camping en wachten totdat de mannen en vrouwen ons voorbij lopen naar de markt.

Dit is ook het moment om al de krukjes te kopen waar iedereen op zit te wachten. De meeste mannen komen voorbij met hun krukje in hun hand, en lopen verder naar de markt zonder krukje. Ik betaal meer dan de anderen, maar ik vind het mijne het mooiste 🙂 en het is toch wat ik zelf wil betalen wat belangrijk is.

Terwijl de anderen richting markt vertrekken, verzorgen Désireé en Nell nog een jongetje met een open wonde aan de onderkant van zijn voet. Peter geeft hem zijn slippers, die natuurlijk veel te groot zijn, maar is beter dan verder te lopen op zijn blote voeten. Hij wordt gevraagd vanavond terug te komen om verder op te volgen… We hebben hem spijtig genoeg niet meer gezien. Hopelijk is alles goed met hem gegaan….

Daarna vertrekken we ook naar de markt. We moeten wel even zoeken, want de wegbesqchrijving was niet helemaal duidelijk. Uiteindeljk vinden we de plaats en komen we tussen de hamar mensen te zitten. Ook hier moeten we betalen om fotos te maken en ook hier is het echt vervelend om rond te lopen. Je wordt constant aangesproken en aangeklamd om een foto te maken. Het is gewoon niet meer leuk zo. Het aantal fotos is dus beperkt. Samen met Desirée ga ik op een dorpel zitten om te kijken. Maar al snel zien we enkel de mensen voor ons. Die blijven staan totdat we een foto van hen maken. We zien wel de hoogzwangere vrouw waar desirée haar shirt aan gegeven heeft. Die moeten samen op de foto natuurlijk!! Nadat we nog wat over de markt hebben gelopen, lopen we terug naar de camping. Daar staat de pizza al in de oven. Mmmmmm, lekker!!!

Nog even de indrukken van vanmorgen laten zakken en dan kunnen we de jeeps in voor het tweede hoogtepunt van de dag: de bull jumping!

We moeten hier tovh een eindje voor rijden. Hoe ze het weten waar ze moeten zijn, niemand die het snapt. Is precies bij de 5de steen links en dan de 3de boom rechts. We zitten echt off road… En we zijn hier niet alleen.

We moeten nog een eindje wandelen en lopen de rivier af. we horen al van ver de vrouwen zingen. De zussen en vrouwen van de families van de jumper zingen en dansen zich in trance. Dit stuk van het bull jumpen wist ik niet. Had ik dit geweten had ik misschien niet zo enthousiast gereageerd.

De vrouwen van de familie kiezen een man uit en gaan dan rechtop staan. De man krijgt een twijg in zijn handen en mept die gewoon kapot op de vrouwen hun armen en rug. De zus van de jumper heeft daarbij ook nog ‘het voorrecht’ om de meeste slagen te ontvangen. DIt is gewoon crimineel!!! Het slaan van die tak gaat gewoon door merg en been. En of je nu zwanger bent of niet, dat is geen reden om geen slagen te ontvangen. Zelfs op haar zwangere buik. Er is een andere vrouw die haar wegduwt. ik denk even dat er toch iemand verstand heeft, maar nee hoor. Die duwt die alleen maar weg omdat ze zelf de slagen wil krijgen. Niet omdat ze met die zwangere vrouw inzit… Echt Crimineel!!! Als alle vrouwen hun rug open ligt tot bloedens toe, is het tijd om naar het echte bull jumpen te gaan kijken. Volgens onze gids is het maar 10min lopen, dus we steken de rivier over.

De 10min lopen, wordt een heel dik uur, zonder water, tussen de koeien, in een snikhete zon, en aan een hoog tempo. dit was niet het plan. Eindelijk komen we aan bij een open plek, met nog meer mensen.
De vrouwen gaan ook hier door met zingen en dansen. Ondertussen worden de koeien verzameld, waar er een juist aantal uitgehaald worden, die de juiste hoogte en lengte hebben. Ondertussen onderhandelen de oudsten van het dorp ook over hoeveel keer de jumper over de koeien zal moeten lopen. Dit wordt vastgesteld op 4 keer.

Wanneer alle koeien vast gehouden worden aan hoorns en staarten, gaat de jumper klaar staan. Helemaal naakt is hij, en hij trekt niet echt een happy face. Nu ja, wie zou dat wel doen als hij helemaal in zijn blootje voor zo’n bende mensen zou staan. Wanneer hij faalt is hij de schande van de familie. Van stress gesproken….

Maar alles gaat goed! Hij gaat zonder problemen vier keer over de koeien. Nadien wordt er nog een mega pluk haar uit zijn hoofd getrokken (god mag weten waarvoor dat nog goed was), hij krijgt de zege van de familie, en dan is de ceremonie afgelopen…
Gelukkig zijn de jeeps al tot op de plaats van het gebeuren gekomen, en met heel wat indrukken rijden we terug naar de camping. Dit was toch een zeer bijzondere dag, eentje om niet snel te vergeten!!