Dag 5:

Vanmorgen loopt de wekker weer af om iets voor zes. Ik lig al een uur te twijfelen of ik meega of niet. Ik besluit van niet en ga beneden verwittigen dat ik niet meega. Ik kruip terug in mijn bed.

Om half elf vertrekken we, dus ik heb nog lekker uitgeslapen, gedouchet en op mijn gemak mijn rugzak in gepakt. Wanneer ik beneden kom, blijkt dat de zon niet schijnt en dat de klim behoorlijk pittig was. Dus dat verzacht de pijn toch wel een beetje. De foto van Petra met de zon op heeft er dus niet ingezeten.

Vanuit Petra rijden we nu door naar Wadi Rum. Daar aangekomen is het absoluut geen blauwe hemel. We eten iets in het wegrestaurant en dan kruipen we de jeeps in. Firas blijft in de bus met onze rugzakken. Het zijn open jeeps, dus het is redelijk fris. We maken een paar stops voor foto’s. En de laatste is om de zonsondergang te zien. Het heeft er heel lang naar uitgezien dat we de zon niet zouden zien, maar tegen dan is het opgeklaard. Het is een super mooie plek op een rots en het is een super mooi zicht. En wat een stilte. Vind het misschien zelfs nog mooier dan het aanblik bij petra. Na de zonsondergang rijden we door naar onze slaapplaats: een bedoeïen kamp.

Het is toch redelijk koud, maar de tentjes vallen wel mee. Snel de spullen in de tent en eten. Het eten is een plaatselijke specialiteit. Het is lamsvlees klaargemaakt in een put in de grond. Lekker gegeten, en dan kruipen we allemaal bij het kampvuur. Eens alle lichten uit, hebben we ook een supermooie sterrenhemel. Er worden wat spelletjes gespeeld vermits ook,de kidsreis bij ons in het kamp zit. Rond tien uur kruip ik mijn tentje in. Heb als enige mijn slaapzak bij, maar ben er wel blij om. Ik probeer met enkel het extra deken over mij slaapzak, maar al snel trek ik ook nog het andere deken over mij. Krijg eindelijk een beetje warm.

Morgen op tijd ons bed uit voor de kamelentocht door Wadi Rum.