Dag 3:

What a night!
We zijn toegekomen in ons hotel. Hier moeten we wel een kamer delen. Ben totaal verkleumd en echt warm krijg je binnen ook niet. Er staan 2 champion verwarmpinkes, dus daar kruip ik dichtbij. Het eten is ook niet super speciaal. En het blijft echt waaien, en is zeker geen dubbel glas.
Onze kamer wordt ondertussen ‘opgewarmd’ met een gaskacheltje. Na het eten nog effe wat drinken en dan is het tijd om in ons bed te kruipen. Biven ons op het dak staat een schommel en een tent en daar de storm op…. We hebben precies klopgeesten boven onze kop. Ik zie dus elk uur van de nacht.

Het heeft de ganse nacht gewaaid en ’s morgens waait het nog, om niet te zeggen stormen. Vanmorgen op het programma: een drie uur duren de wandeling door het natuurpark van Dana. Het wordt een klouter tocht, maar wel een heel mooie tocht. Je valt van de ene verbazing in de andere. Maar als je zo goed als niet ontbeten hebt, zie je soms toch wel een beetje af, of ligt dat misschien aan de conditie…. 🙂

Eens terug aan de weg worden we terug opgepikt door de bus en rijden we door richting Petra. Onderweg stoppen we eerst nog bij Little Petra. Hier krijgen we een eerste indruk van wat we morgen mogen verwachten. Het is ontzettend mooi, maar ook ontzettend koud en wind… We klimmen ook naar omhoog voor ‘the best view of the world’ maar dat slaat voor mij toch een beetje tegen. Het is mooi, maar heb al mooiere uitzichten gezien. Luxeprobleem zeker? 🙂

Het is bijna half vier als we aankomen bij ons hotel, zonder lunch. Dus dat is dan rugzak afzetten en beneden naar het dorpje op iets te gaan eten. Het is vanavond kerstavond en we gaan om zes uur naar de hamman. Met veel te veel in één auto worden we er naartoe gebracht. Even omkleden en dan gaan we door een klein deurtje binnen. Je ziet geen hand voor je ogen door de stoom. We worden overgoten met heet water en worden dan naar en kleinere kotje gebracht. Het is daar nog warmer en je ziet nog minder. Ik zit gelukkig aan de deur want ik ga er al snel weer uit. Is het me te warm? Of te klein? Ik weet het niet, maar voel me ongemakkelijk worden. Dus ik wacht dan nog maar een beetje op het bankje.

Nadien moet je gaan liggen op een warme steen met je voeten omhoog en wordt er koud water over je voeten en je hoofd gegoten. Geen idee wat de bedoeling er van is. Daarna is het tijd voor de scrub en de massage. Is niet mals, maar doet wel deugd….
Tegen dat iedereen erdoor is, is het acht uur voorbij en keren we terug naar het hotel en is het bedtijd. Morgen vroeg op voor de grote dag: Petra!