Woensdag 31 juli: ‘reisdag’ met 22 witte neushoorns
Maandelijks archief: juli 2013
Dinsdag 30 juli
Dinsdag 30 juli
Dag 3
Maandag 29 juli
Business
Business vliegen is een hele ervaring! 🙂 ben wel super blij dat ik het gedaan heb. Ik kan van de 7u25 toch een dikke zes uur slapen denk ik. Het eten is uitgebreid met voor en nagerecht. Je kan je zetel helemaal plat leggen en er wordt constant drinken aangevoerd. Is toch iets om over na te denken als nog eens lang moet vliegen 🙂
Tegen half negen landen we in Nairobi. Nog een voordeel van business is dat je al eerste uit het vliegtuig mag, dus ben je ook als eerste aan de douane en als eerste aan de bagageband. Blijkbaar krijgt je bagage ook voorrang en ik sta als eerste bij de man van Koning Aap. Blijkbaar is hij de gids van de 16daagse reis en zit mijn reisleider bij op ons vliegtuig. Het wordt dus nog even wachten. Geleidelijk aan druppelt de rest van de groep ook binnen en ook Tim. Als iedereen wat geld heeft gewisseld, kunnen we met onze bagage naar de truck. Het s echt een kei coole truck. Inladen en op weg naar het hotel.
Het is ondertussen al 22u plaatselijke tijd voorbij. Dus iedereen zet zijn bagage op zijn kamer en dan nog even snel naar beneden voor een korte briefing van Tim. Morgen om acht uur weg. Tegen dat ik het licht uitdoe is het half twaalf voorbij. Hopelijk beetje redelijk slapen want is een kamer aan de grote baan.
Het lukt me aardig, en tegen kwart voor acht ga ik naar het ontbijt. Van het ontbijten komt niet veel,in huis. Was vergeten dat ik in Afrika ben dus tegen dat het acht uur is heb ik nog steeds geen pannenkoek. Ik ga dus maar mijn rugzak halen en we vertrekken.
Eerste stop van de vakantie is een giraffe centrum. Hier sta je op ooghoogte van de giraffen en kan je ze eten geven. Wel leuk, maar een overrompeling een beetje en moeilijk foto’s nemen 🙂
Vandaaruit rijden we door naar een olifantenweeshuis. Hier worden wees olifantjes opgevangen en begeleid om weer de natuur in te gaan. Tussen elf en twaalf kunnen de toeristen er terecht. Is dus een overrompeling en je moet wat met je ellebogen werken om van voor te geraken. Ik denk dat ik dit opvangcentrum wel eens gezien heb op Vlaanderen vakantieland. Leuk, maar wordt toch leuker van ze in het echt te zien denk ik. Van hieruit rijden we door naar de plek o te lunchen. Hier pikken we ook de kok op die voor ons de lunches zal verzorgen tijdens de vakantie. Zijn lekkere boterhammen met kaas en worst. Lekker en doet deugd om te eten want heb nog niet veel op vandaag.
Het weer is niet super warm. Ben blij dat ik toch nog mijn jeansbroek heb aangedaan vanmorgen. Van aan de lunchplek is het nu een uur of vier rijden naar het hotel. Onderweg dommel ik een beetje en begin al maar aan mijn blog te werken. Dus bij deze…
Tijd om te gaan
Het is zover, we zitten op schiphol!
Na 2 helse dagen hebben we het toch gehaald. Liesbeth en de jongens waren zo vriendelijk van me naar amsterdam te doen. Ruim op tijd zijn we daar toegekomen. Inchecken in business en dan nog een koffie drinken. Het wordt moeilijk om te blijven ziteen dus ik ga maar door de douane. Afscheid is toch wat moeilijk.
nog even via parfumwinkel en dan naar de gate. Hier nu effe wachten en dan is het tijd om te boarden. Na een vlucht van acht uur zouden we in nairobi moeten landen.
Hop naar een nieuw avontuur!
tot….
Effe blog afwerken :-)
Yep, we zijn alweer een tijdje offline geweest. Maar het is juli dus dat wil zeggen: tijd voor een nieuwe vakantie. Probleem: de blog van vorig jaar is nog niet afgewerkt. Dus eerst effe deze afwerken voordat we aan een nieuwe vakantie blog kunnen beginnen. 🙂
De laatste volledige dag van de vakantie dus. Na alweer een slechte nacht gaan we om half tien op pad om te gaan snorkelen. We moeten helemaal naar het noorden van het eiland dus moeten een stukje met een busje. Eens aangekomen aan het strand zou je je in Halong bay wanen. Overal in zee liggen van die kleine eilandjes. Als je niet naar het strand kijkt, is het moeilijk te onderscheiden van Vietnam. Met een hoge snelheid varen we de zee op.
We meren niet aan bij een mooi eilandje, maar we moeten vertrekken van op de boot. Owkee…. Van de boot geraak je uiteindelijk wel. Niet altijd elegant, maar bon. Maar er terug op geraken. Volgens de mensen van de boot is er geen probleem. Gewoon met je voet op de schroef en dan ben je in de boot voor dat je het weet. Jep, Daan probeert dat, maar glijdt uit en de schroef snijdt tussen zijn tenen. Aaaauchjjj!!! Ik sta dus al niet meer te springen om nog in de boot te,kruipen. Dus ik blijf nog wat dobberen en kijken naar de vele (dezelfde) visjes. Denk dat ik op de punt al beetje teveel verwend ben 🙂
dDe tijd vliegt en we moeten alweer terug naar het strand. Tijd om te lunchen en de Cactus is open. Blijkbaar wordt het smiddags open gedaan door andere mensen en dus is de kaart niet hetzelfde. We eten en de rest van de namiddag brengen we door aan het zwembad. Nooit gedacht dat ik het zou kunnen, maar ik geniet er toch van 🙂
Na een tijdje komt ook Daan terug van het ziekenhuis. Een paar hechtingen en antibiotica zou moeten volstaan. ‘S avonds is het dan het laatste avondmaal, met de gebruikelijke speeches. Leslie wordt bedankt voor de ‘bewezen’diensten en we maken er nog een gezellige avond van. Mijn stem begint het te begeven dus wordt het tijd om mijn bedje op te zoeken.
De laatste dag: niets moet alles kan. We spreken af aan het zwembad en genieten nog tot de laatste moment van het zwembad. Om twaalf uur moeten we de kamer uit, dus tot half 12 zwemmen en dan nog snel even douchen. Dan snel de bagage op een andere kamer en iets eten. Samen met Karianne, anne en steven springen we nog de taxi in en brengen nog een bezoek aan Underwaterworld. Een mega aquarium eigenlijk. Niet super speciaal maar wel leuk om de laatste momenten van de vakantie door te brengen. Vijf uur is het weer vergaderen geblazen. De Cactus is al open dus kunnen we nog een laatste keer lekker gaan eten.
daarna stappen we allemaal de bus op en gaan we Roelof afzetten bij zijn nieuw hotel. Hij heeft zijn vakantie verlengt met een weekje strand. Vandaaruit rijden we naar het vliegveld. Iedereen vliegt mee tot in Kuala lumpur. En daar zullen onze wegen scheiden. Of toch al met sommigen. Midden op de luchthaven van kuala lumpur en sneller dan gedacht neem ik afscheid van de groep die rechtstreeks naar amsterdam vliegt. Ons groepje zit niet samen dus ik neem mijn slaappilletje en hop we zijn op weg naar Londen. Ook in Londen wordt ons groepje alweer gesplit. Wieke en Matthijs kunnen hun vlucht niet vervroegen en dus vertrek ik nog met de familie Schilder. De vlucht gaat snel en we staan alweer op nederlandse bodem. Mijn reis zit er echter niet op want moet nog met de trein naar antwerpen en dan door naar mechelen waar ingrid me komt oppikken. Ik moet nog een tijdje wachten maar dat mag ik in,de lounge doen. GRATIS! 🙂
Na meer dan 24uur steek ik dan eindelijk de sleutel in mijn deur. Het was een superleuke vakantie, met superleuke mensen en een mooie bestemming! We kunnen er weer effe tegen tot aan de volgende zomervakantie.