Vandaag trekken we de jungle in. We moeten enkel het water oversteken en alweer een hoop trappen naar boven. Daar worden we ingedeeld in een snelle groep en een langzamere groep. Ik zet me in de langzame groep. In het begin stoppen we nog om de2 meter en krijgen we uitleg over de planten. Na een tijdje beginnen we aan de echte trekking. Het eerste stuk gaat over een houten pad, me trappen. Ik dacht als het zo voortgaat, zal het wel lukken om.de top te halen. Alleen na een tijdje houden de trappen op en is het effectief klimmen op het pad. Er hangt ook een touw om je aan vast te houden. Het is een behoorlijk pittige wandeling. En zeker als je watnlast hebt van je rug met die harde bedden. Het is maar een kilometer en half lopen, maar we doen er toch een tijdje over. Tegen dat wij aan het eerste uitkijkpunt zijn, is de eerste groep alweer vertrekkensklaar. Ik ben zeiknat. Van mijn tshirt tot mijn broek. Ik drink een paar liter water vanmorgen. Maar komt erlangs alleorien weer uit. Dan trekken we door naar de top van de berg. Gelukkig is de rest van de tocht iets minder steil nog. Het uitzicht is jammer genoeg noet echt om over naar huis te schrijven. Het is bewolkt en dus is er niet teveel te zien. Dan maar terug naar beneden, en dat is spintige genoeg terug langs dezelfde weg: lees steile pad. Het wordt een behoorlijke onderneming om beneden te geraken.

De groep komt weer samen aan de start van de canopy walk. Dit zijn de hangbruggetjes door de boomtoppen. Ik sta er niet op te sprngen, maar je komt er maar één keer. Het is met knikkende knieen da ik erover ga. De bruggetjes wiebelen toch behoorlijk. En met een hoogte tussen 40 en 50 meter boven de grond, ben ik er toch niet helemaal gerust op. Maar we overleven het! 🙂

Na de jungletrekking varen wemet de boot eerst nog naar de Orang Asli. Een nomadenstam. Onderweg wordt de ene boot verrast op een watersplash. Niet ech handig als iedereen zijn camera inde hand heeft. Idereen is zeiknat als we toekomen en femke haar camzra doet het niet meer. We krijgen uitleg over de blaaspijp en hoe ze vuur maken. Daarna mogen we fotos maken, maar de mensen zijn zeer schuchter. Dus laat ik mijn fototoestel maar zakken. Jammer, want het zijn mooie mensen. Na dit bezoek, kunnen we eindelijk lunchen terug bij dfloating restaurants. Nadoen maken we nog een tocht naar een waterval. Het is echt een super mooie tocht, door de jungle. Als we toekomen, blijkt dat we nog een kilometer moeten wandelen tot aan de waterval. Geen probleem, daht ik, als het een mooie is. Eens toegekomen blijkt het gewoon om een stroomversnelling te gaan. Je moet ook eerst de rotsen afklauteren om in het water te geraken. Daar waag ik me dus toch maar niet aan. Na eenhalf uurtje varen we terug richting hotel. Nog even douchen en dan nog even eten aan het water.

Dan rugzak inpakken en bedje in. Morgen gaan we van de jungle naar de highlands!