Vandaag alweer zondag. En het hoogtepunt van de vakantie. Alvast dat had het moeten zijn.
Iets voor negen staan we aan de ingang van het centrum van de orang oetangs. We zijn daar zeker niet alleen en er staat minstens een groep van 60man te wachten op binnen te gaan. Eerst krijgen we een typisch praatje over wat mag en niet mag en dan gaan we naar binnen. Een padje door de jungle om 100meter verder toe te komen bij een voederplaats. Wij staan daar een 50 meter vanf denk ik. Bij ons staat iedereen bij elkaar op een bescheiden plaats. Het is echt aapjes kijken. Er zijn er maar 4 en ze doen eigenlijk zo goed als niks buiteeen beetje hangen en een banaan in hun mond steken. Dit is toch wel een teleurstelling als je een jaar geleden op 2m van de silverback hebt gezeten. Met enkel 7 anderen. Maar ok, we hebben ze gezien, in tegenstelling tot anderen 🙂

Nadat we een klein uurtje hebben gekeken stappen we weer de bus op richting batang ai. Onderwerg pikken we ook nog een marktje mee, maar ook dit is niks speciaal en zijn we snel weer bij de bus. Onderweg eten we langs de weg. Niet slecht, maar ook,niet echt super. Maar ok, we gaan geen honger hebben. Om vier uur moeten we de ferry hebben naar ons hotel.
Ons horel, managed by the hilton, ligt in het midden van het stuwmeer, met de rest niks. Is echt helemaal in de middle of nowhere. We mieten onze rugzak zelf de 75 treden omhoog sleuren, maar het hotel is wel geweldig. Een hotel in de vorm van een longhouse met zwembad. Dus het is rugzak in de kamer en dan zwembad in. Heerlijke vekoeling, alhoewel het water niet echt koud is of fris. Maar ok we gaan niet klagen.
Savonds is het niet zo,moeilijk om te kiezen waar we gaan eten, want je kan niet verder dan het horel 🙂 ook hier is het eten lekker en is het een gezellige bende aan tafel.
Op tijd naar bed, morgen naar een typisch longhouse.