Yep, we’ve survived !!!!

Het vrijdags hebben we een bootuistap gemaakt over het Titicacameer. ’s Morgensvroegworden we opgehaald door een 8 tal fietstaxi’s, die ons naar de haven zullen brengen. Erg veilig voel ik me er niet in, maar het is wel een geweldige ervaring. Race om ter eerst aan de haven, we verliezen spijtig genoeg. Onze fietser is niet in de beste conditie. Vanuit de haven varen we naar de Uros-eilanden. Dit zijn eilanden volledig gemaakt uit riet. Zeer raar om op te lopen, maar wel mooi om te zien. We maken zelfs een klein tochtje op een volledig rietenboot.

Nadien varen we ongeveer 2.5uur over het meer naar het eiland Taquille. Daar maken we een wandeling over het eiland en nemen we ook de lunch. Een speciaal eiland,met een eigen structuur en waar je niet mag kiezen waar je wil gaan eten, maar alles is op voorhand vastgelegd. Nadien varen we terug naar Puno. Daar doen we nog wat inkopen voor souveniers en gaan dan lekker pizza eten. In de pizzeria komen we Quinten en Michel tegen en houden dan maar direct een sessie teambuilding voor de 4daagse incatrail.

De volgende morgen vertrekken we naar onze laatste plaats Cusco. De lokale bus valt redelijk goed mee en we gaan op weg voor een ganse dag. Rond de middag komen we aan in Copacabana, waar we een half uur hebben om snel iets te eten en dan de bus te vinden die ons naar de grens van peru zal brengen. Daar aangekomen worden de nodige formaliteiten weer vervuld en ook de nodige tijd gewacht. Nadien rijden we door naar cusco. Daar aangekomen, gooien we alles op de kamer en gaan inkopen doen voor de vierdaagse. Micropur tabletten en energie ( chocola, snoep, koekjes,…) Om 19u is het briefing over de incatrail door onze gids die ons zal vergezellen. Nadien gaan we voor de voorlopig laatste keer eten in het restaurant en dan vroeg naar bed.

De volgende morgen worden we opgehaald om 7.30u en pikken we de rest van de groep op: we zijn met 11: wij de enige belgen, 6 nederlanders en 3 fransen. Uiteindelijk een heel leuke groep!! We pikken ook alle dragers op en die doen onderweg ook nog wat inkopen. Rond 11u zijn we dan aan km 82: het vertrekpunt. Nog even een wandelstok kopen en dan zijn we weg. Er is geen sprake van opwarming: de weg gaat dadelijk knal naar omhoog. Gelukkig is dat maar eventjes en de rest van de tocht is peruviaans plat. Rond 17u komen we moe maar voldaan in het basiskamp. We hebben de eerste dag overleefd. Nadat iedereen alles in de tenten heeft gegooid, wordt de crew voorgesteld en moeten wij ons voorstellen. Nadien is het etenstijd en dan slaaptijd. De wekker loopt morgen al om 6u af.

Vandaag de 2de dag,de zwaarste. Vandaag moeten we de dead woman pas over 4200m. Na het ontbijt beginnen we eraan, en het loopt direct mis.Krijg mijn ademhaling niet onder controle en ik loop al snel een heel hoop achter. Gelukkig blijft er 1 gids constant bij mij en praat me er door. Tegen dat we aan de teatime plaats zijn, heb ik mijn adem teruggevonden en zijn we klaar voor het 2de deel van de beklimming.Nu volgt het zwaarste deel: steil en geen schaduw.Het is ongveer 10passen zetten en dan stoppen om te ademen. Maar  het uitzicht maakt alles goed. Tegen de middag haalt iedereen de top,ieder op zijn eigen tempo. Geweldig de zwaarste uitdaging overleefd. Maar als het bergop gaat,moet het ook bergaf gaan,en dat is veel minder. Stap voor stap gaan we naar beneden.Tegen 15u zijn we in het kamp, met verschrikkelijk pijnlijke voeten en benen. Tijd voor het middageten en dab siesta tot het avondeten. Na het avondeten, snel weer de koude tent in voor alweer een koude en slechte nacht.

De derde dag moeten we 2 passen over. Maar dat valt allemaal nog redelijk mee. We bezoeken onderweg ook een paar inca ruines. Naar boven gaat het allemaal,maar dan moeten we meer dan 1000m naar beneden en dat op het originele incapad. Dit wil zeggen :trappen,maar allemaal met een andere hoogte en lengte. Zeer pijnlijk voor de knieen en de nu openliggende voeten. Rond 17u komen we in het laatste kamp aan. We hebben de tocht overleefd,morgen is het nog slechts 2 uur lopen naar macchu piccu. Bij het avondeten, worden alle mensen in de bloemetjes gezet en er wordt gezongen en gekust. Vervolgens is het bedtijdwant de wekker loopt afom 3.45u.

Dre grote dag breektaan.Om 4.30u ontbijten om 5u staan we aan het checkpoint. Dit gaat slecht open om 5.30u, dus wemoeten ons nog een half uur vermaken in het pikkedonker. Dan krijgen we een stempel in ons paspoort en gaan we op pad. Iedereen gaat er als een speer vandoor en ik loop weer achterop. Naar ademhappend haalik toch dezonnepoort van waar voor de eerste keer Maccu Pichu te zien is. Heb op de eerste 3 dagen niet zo afgezien als op deze. Maar we komen er wel. Na nog een uur afdaling zijn we aan het complex. Nog even de echte stempel ophalen en de zakken wegbrengen. Dan krigen we 2 uur uitleg,die eigenlijk wegens de vermoeidheid en de pijnlijke voeten volledig aan mij voorbij gaat. Na de uitleg zetten we ons op het terrasen kijken we de massa mensen aan die nog binnen gaan.Om 13u nemen we de bus naar AquqsCqlienteswaar we nog 1maal met de groep samen eten. Een mega pizza en dat smaakt na 4 dagen outdoor. Vervolgens gaan we naar het station voor de trein. Deze brengt ons terug naar Ollantaytambo ( of zoeits) en van daaruit gaan we verder met de taxi. Om 19.30u ipv 21u komen we aan in het hotel. Zelfs voor de anderen die een trein vroeger hadden. Snel douchen dan maar en dat doet deugd,dat kan je niet uitleggen. Dan dagboek bijschrijven en slapen!

Vandaag donderdag:de laatste dag. We kunnen uitslapen maar zijn om 7.30u wakker. Nog wat soezen tot een uur of 10 en dan is het inpakken geblazen. Rond 12u zakken we af voor de lunch en de laatste souveniersjacht. Alles is nu gekocht en rest ons alleen nog het laatste avondmaal seffens. Morgen vliegen we terug naar huis,snif snif.De tijd is veel te snel gegaan.

Dus allemaal : tot binnenkort !!!